E-Dergi

Kitabın tanıtım yazısını okuduğumda mutlaka bu kitabı okumalıyım dediğim ve elime geçer geçmez iki günde okuduğum çok ilginç bir hikaye yakalamış bir roman. Ancak sanki olaylarla ilgili serim ve düğüm noktaları çok iyi işlenmişken, çözüm konusunda sanki biraz zayıf kalmış gibime geldi. Yine de son zamanlarda iyi vakit geçirmek için okunabilecek bir kaç kitaptan biri diyebilirim.

Kitabı kısa sürede okudum. Konusu çok ilgi çekici, ancak yazarın konuyu yeterince iyi işleyemediğini düşünüyorum. Olaylar kahramanın ağzından anlatılıyor. Tasvirlerde ve hikaye sürükleyiciliğinde kimi zaman yetersizlikler görmüş olsamda, konusu itibariyle tavsiye edebileceğim bir kitap

Yıllar önce bir arkadaşımın tavsiyesi ile okuduğum bu kitap gerçekten şimdiye dek okuduklarım içinde çok farklı hikayesi ve kurgusuyla en çok ilgimi çeken kitapların başında gelmişti. Kimi zaman satırlar duyguları anlatmaya yetmez, kelimeler hislerimize tercüman olmaz. Fakat Süskind bu kitabında anlatılması duygulardan daha zor bir kavram üzerine yoğunlaşıyor. Cidden anlatılması oldukça zor olan bir kavramı(koku) ustalıkla satırlara taşımış... Bence mutlaka edinilmeli ve okunmalı...

Grange ın ilk okuduğum romanı Siyah Kan olduğu için öncekilerle kıyaslayamam. Ancak Siyah Kan, diğer romanlarını okuma isteği uyandırdı. Kitap hakkındaki diğer yorumları okuduğumda, belki de yayın sırasına göre okumadığım için şanslı olduğumu düşünüyorum. Demek ki Grange ın diğer kitaplarını okurken daha çok zevk alacağım.
Siyah Kanda kurgu çok girift değil. Başlangıçta anlatılan kısa bölümü okuduktan sonra orada yaşanılan her bir anın sebebini kitabın sonlarına doğru yavaş yavaş anlıyorsunuz. Pek çok gerilim romanında olduğu gibi katilin hiç beklemediğinizi birinin çıkması yerine en baştan bilinmesi, kitabı sanki; bir gazetecini gözüyle "bir katilin anatomisi" kıvamına sokmuş. Yer yer monotonluğa düşülmüş olsa da kendini okutturan bir roman. Anatemada işlenen "kan" olgusu "günahlardan arınma" olgusu ile ilginç bir ustalıkla birleştirilmiş. Bunun dışında yine "kan" olgusunun yaşamsal sıvı olmanın dışında içerebileceği pek çok anlama da yer verilmiş. Gerilim sevenler için tavsiye edebileceğim bir kitap. Ancak gerilimden hoşlanmayanların bu kitaptan uzak durmasına da gerek yok kanaatindeyim.

Dijital Kale ile ilgimizi çeken Dan Brown, roman tarzındaki asıl yükselişini Da Vinci Şifresi ve ardından ondan bir adım öndeki melekler ve Şeytanlar adlı kitabı ile yaptı. Diğer yorumlarda da değinildiği gibi; son kitabı İhanet Noktasını bizlere okutturan da önceki başarılı romanları olmuştu. Ancak; İhanet Noktasını bir Amerikan aksiyon havasında yazılmış, sanki her zaman kahramanlarının en amansız durumlardan bile kurtulmayı başarabildiği bir film senrayosu tarzında yazıldığını düşünüyorum. Hatta kitabın bitişindeki son bir kaç bölümde filmin bitişinde kahramanların türlü badireleri atlattıktan sonra birbirlerine olan sevgisini göstermesi şeklindeki klasik film sonlarını andırdığını, ayrıca en son kısımda tüm romanın temelini oluşturan göktaşı benzeri bir fosil kayasının tekrar okyanusun derinliklerine bırakıldıktan sonra bir deniz canlısının taştan etkilenmemişçesine yüzmesi gibi detaylarla sanki tamamen bir film senaryosu tarzında yazılmış olduğu izlenimini uyandırdı. Yine de heyecanlı bir hikaye ve güzel hazırlanmış bir kurgu ve eğlenceli vakit geçirtebileceğini düşündüğüm bir kitap. Da Vinci Şifresi ve Melekler ve Şeytanlar romanlarındaki tadı yakalayamasakta, çok ta kötü değil bence