E-Dergi

Bir çocuk kitabında oldukça öz bir anlatımla ne kadar kadar sosyal, toplumsal mesaj verilebilir (üstelik bunu okuyucunun gözüne sokmadan gayet de olağan akışta veriyor), diye düşünürseniz açın bu kitabı okuyun derim. Hayvanları doğal yaşam alanlarından koparmanın saygısızlığı… ön yargı balonlarımız yüzünden gerçekliği görememek ve bunun sonucunda ödettiğimiz bedeller… sebep olduğumuz kötülükler… Bırakın, başkasına zararı olmadığı müddetçe isteyen istediğini yapsın, bu da sizi ilgilendirmesin. Düşünerek yaşamak da bence büyük erdem. Çocuklara okuturken lütfen siz de okuyun sevgili yetişkinler. Kitapla kalın.

”Paranın mutluluk getirmediğine inananlar nerede alışveriş yapacağını bilemeyenlerdir.”
İlkokuldayken Osmanlı İmparatorluğu’nun tarihimizin ayıbı olarak öğretilmiş olmasını bugün yadırgıyorum. Olanları anlatıp değerlendirmeyi genç beyinlerimize bıraksaydılar, köklerimiz hakkında daha gerçekçi izlenimler edinebilir, “tarih duyumuzu” geliştirebilirdik.
“Bir insanın ölümü trajedidir, sayı beş bin olunca istatistik”
Yaşadıklarımdan öğrendiğim şey, ben ve ötekiler diye bir ikilinin olmadığı ve insanın kendine bir hayat ısmarlayamayacağı oldu.
Hani şu herkesi aynı kefeye koyarak -bireysel farklılıkları önemsemeden- net tavsiyeler veren kitaplar var ya… İşte, bu kitap, bilinçli bir şekilde tamamen onlardan ayrılıyor. Herkes aynı yaşamıyor, aynı hissetmiyorken nasıl aynı çözüm yollarıyla hayata tutunmalarını bekleyebiliriz ki zaten?.. Yazarın okuduğum ikinci kitabı. Bunu da çok sevdim. Okuyun derim. Kitapla kalın.

Bir kitap düşünün; çerez gibi okunması kolay mı kolay. Öte yandan genel kültür kaynağı niteliğinde. Birçok hikâyeyi ya ağzım açık, gözlerim kocaman: “aaaa” nidasıyla ya da dudağımı ısırarak bitirdim. Bazılarını biliyordum ama bildiğim kişi ve olaylarda bile gizli bir yön olduğunu öğrendim. Mutlaka okuyun, derim. Kitapla kalın.

Bayan Peterson bize her gün şunu hatırlattı: “Bazı insanlar, bir şeylerin mevcut durumuna bakıp ‘neden?’ diye sızlanırlar. Ancak ben sizin, bir şeylere bakıp onların ne olabileceğini görmenizi ve ‘neden olmasın?’ diye sormanızı istiyorum.”
Oldukça güzel bir kitaptı. Kitabın adı bana direkt Miyase Sertbarut’un “Sınıfta Kalanlar Okul Açtılar” kitabını anımsattı. Kitabı okudukça yine o kitaptaki sahneler de gözümün önünden geçti. Ötekileştirilmenin bir insanda yarattığı duygusal boşlukla yine aynı insanın, kendisine fırsat verildiğinde ayağa kalkıp yükselmesini okudum. Kitabın tek sıkıntısı çok fazla yazım hatasının olması. Umarım, yeni baskılarda düzeltilir. Kitapla kalın

Çizimleriyle, verdiği bilgilerle, kâğıt kalitesi ve renklerin canlılığıyla gerçekten enfes bir kitap. Hatta yine aynı yayınevinden çıkan “İnsan Vücudu Tiyatrosu” kitabının bir küçük versiyonu gibi. Bu kitap daha küçük yaş grubuna hitap ederken “İnsan Vücudu Tiyatrosu” da ortaokul grubuna yönelikti ve o kitap da mükemmeldi. Kitapta hoşuma gitmeyen sadece bir kısım vardı. Kitabın “el” ve “ayak” kısmındaki evrime yönelik mesajlar hoş olmamış. Çocuklarla okunurken bu kısımlara dikkat edilirse daha hoş olacağını düşünüyorum. Genel itibarıyla da kitap üç bölümden oluşuyor: İnsan vücudu, hayvanlar alemi, dünya ve bilim. Kitapla kalın.