E-Dergi

Tekerleğinde koşturup duran şu hamster bir yere ulaşabiliyor muydu?
Yoğun günlerin kaçışı çocuk edebiyatına oluyor genellikle. Yaklaşık 10-15 dakika gibi bir sürede sarıp sarmalayan bir yolculuğa çıkarıyor seni bu kitaplar.️ Yaşlı kobay May Muffin‘in hikâyesi var bu kitapta. İlk sayfayı açar açmaz aklıma direkt Algernon geldi. (Sahi, okumayan kaldıysa Algernon’a Çiçekler’i bir an önce okusun.) Neyse, tekrar kitaba dönüyorum. Elveda Bay Muffin sıcak bir veda (ölüm) hikâyesi. Sıcak diyorum çünkü ölümün o soğuk eli yok satırlarda. Her şey olması gerektiği gibi. Çizimler de güzel. Okuyalım, okutalım. Kitapla kalın.
Kar taneleri gibi minik kâğıt parçaları döküldü dudaklarından.

Bir kayıp nasıl anlatılır? “Zeytin ile babası birlikte yaşıyorlardı. Yalnızca ikisi. Aslında önceden üç kişilerdi.” Peki bir kaybın yürekte bıraktığı yara nasıl nasıl ifade edilir? “Önceden her şey daha iyiydi. Elmalı bitki çayının kokusu tüm evi sarardı. Duşta şarkılar söylenirdi. Herkes birbirine sarılır, uykudan önce masallar anlatılırdı. Ocaktaki omlet, asla yanmazdı.” Çocuk edebiyatı işte bu yüzden çok güzel, çok derin: “Böylece Zeytin, tahtaları kesmeye başladı. Tek tek. Bir üzgün kelime, bir parça tahta. Bir öfkeli kelime, bir parça tahta.” bazen sarsıcı: “Mutsuz kelimeler kalbinde ağırlık yapıyor, gözyaşına dönüşüp gözlerinden akıyordu.” bazen sımsıcak: “Ve orada, ihtiyar meşenin güvenli kollarında Zeytin, çok önemli bir şeyi anladı: Bugün burada yalnızca ikisi, baba ve kız olsalar da, aslında her zaman üç kişi olacaklardı. Şimdi de, sonra da. Üç kişi. Hem de sonsuza kadar.” Kitapla kalın.

Finansal özgürlük kavramını biraz yanlış anlamışsın galiba, yeteri kadar akçeye sahip olmak ve hiç çalışmamak değil mesele.Yeteri kadar paraya sahip olduğun için istediğin zaman istediğin işlerde çalışabilmek finansal özgürlüktür.
Bu nasıl bir kitap??? Bu neee?? Mükemmel! Bir kitap hem bu kadar eğitici olup hem de nasıl böyle kurgulanabilir?! Gerçek hayatla arasında nasıl böyle bir metaforik bağ kurulabilir?! Bir insanın aklına böyle yazmak nereden gelir?! “Maarif Modeli” kapsamında finansal okuryazarlık becerisi için işte, alın okuyun, okutun bu kitabı.Gerçeğin, gerçekliğin böyle güzel kurgulanması beni gerçekten çok mutlu etti.Kitabı alalı çok oluyor aslında.Geçenlerde bir öğrencinin elinde görünce merak ettim, ben de okumak istedim. Başladığım gibi de bitti zaten.Küçük büyük demeden, yaş ayrımı gözetmeksizin, bu kitabı bence herkese okutmalıyız.Kitapla kalın.
Müdür, “Burası gerçek bir okul. Diğerleri gibi sanal değil.Gerçek dünyanın birebir aynısı ve aynası olan bir okul.”

En yanlış hikâyeler en iyi bildiğimizi sandığımız ve bu nedenle asla irdelemediğimiz ya da sorgulamadığımız hikâyelerdir. (Stephan Jay Gould, Amerikalı evrimsel biyolog ve bilim tarihçisi)
Kitabı baştan sona inanılmaz bir iç dinginliği ile okudum. Konuşma becerisi ile ilgili farklı ne öğrenebilirim, diye başladığım bu okuma sürecinde insan ilişkileri, sağlıklı iletişim, etkili dinleme, iş birliği içinde çalışma, çatışmaları çözme vb. birçok konuda da farkındalık kazandım. Yazar uçuk kaçık olmayan gayet uygulanabilir önerilerde bulunmuş. Kitapta paylaşmak istediğim daha birçok alıntı var ama okuyacak olanlara da bir şeyler kalsın istedim. Kitapla kalın.
Hoşunuza gitsin ya da gitmesin, hayat çoğu zaman olması gerekenle ilgili hikâyemize uymaz. Olmasını istediğiniz şey ile olan bitenin gerçekliği arasındaki fark bir acı kaynağıdır.
Düşüncelerimizi ve inançlarımızı sorgulamak cesaret ister.

Ben genel olarak popüler kitapları pek okumam aslında, tavsiye iyi bir okuyucudan gelmezse ama ben de insanım ve yanıldım. Gerçekten inanarak bitirmek istedim ama yok yani olmadı. “Her şey de enerjiyle alakalı değildir!” diyen iç sesimi bastırmaya uğraşa uğraşa bitirdim kitabı. Malum şu, başladığın işi yarım bırakamama mevzusu. Ben istiyorum ki kişisel gelişim kitabı eğer bana bir tavsiye veriyorsa bir yol da sunsun, pratikler yaptırsın. Düşünce gücüyle her şey hallolsaydı… Neyse ben yine kitapla kalın, temennisinde bulunayım tabii ki ama güzel kitaplarla!..