E-Dergi

Bir Katilin Güncesi'yle tanıdığımız Kim Youn-ha'nın son romanı Veda, insanın varoluşunun ve acziyetinin bir anlamda yeniden tanımlandığı ve yazarın gözlem bakımından epey beslendiği pandemi sırasında kaleme alınmış, insan olmanın doğasına ve hakikatine dair pek çok mühim konuyu makine-yapay zekâ kıskacında ele alan bir anlatı. Yazar bir çeşit yapay zekâ ve makineler çağı anlatısını felsefi derinlikle buluşturuyor, bir gelecek tahayyülünü insanlık halleri içinde eritiyor. Yaşamın kendisinin ötesinde anlam arayışının ihtiyacı üzerine düşündürüyor. İnsana insanlığını ve sınırlarını sorgulatan incelikli ve duygusal bir roman, ıskalamamak gerek.

Hayatta Kalanlar huş ağaçlarının gölgesinde ziyadesiyle karanlık bir roman. Odakta, annelerinin ölümünden sonra vasiyetini yerine getirmek için yıllar sonra hayatlarını tümden değiştiren yazlık evde bir araya gelen üç kardeş var. Yaşanan büyük trajedinin ardından ilgiden mahrum büyümüş, dünyaya karşı yapayalnız bırakılmış üç kardeşin hem birbirleriyle hem de anne babalarıyla ilişkilerini okuyoruz. Gerilimden beslenen bir ilişki yumağının saldırganlık, şiddet ve acımasızlıkla kardeşlerin dünyasında yankı buluşuna satır satır şahit oluyoruz. Alex Schulman’ın hayatından enstantaneler taşıyan bu romanı karakterler ve olaylarla arasına bu derece duygusal mesafe koyarak kaleme alması çok cesur.
Aile dinamiklerinin kırılganlığı, büyümek, dönüşmek, yaralamak ve yaralanmak, affetmek ve affedilmek ama en çok da iyileşmek üzerine zarifçe kaleme alınmış okurunu paramparça eden bir iyileşme hikâyesi Hayatta Kalanlar.

Bir Katilin Güncesi, bir seri katilin yaşamına dair minik sekanslardan oluşuyor. Katilin ulvi veya ahlaki bir motivasyonu da yok üstelik (ki bence mükemmel). Empati de kuramıyorsunuz ama zamanla ve hafızayla olan uğraşını anlayabiliyorsunuz, tanıdık bir yerden yakalıyor sizi. 150 sayfalık kısacık bir metin aslında, ama ne metin! Bir yerde Arjantinli bir yazardan bahsediyor yazar, önce Cortazar olduğunu düşünüyorum. Hatta aklıma İşe Yarar Bir Şey’deki "Bir Sarı Çiçek" referansı geliyor ama o değil. Borges’in "Öteki"si kitapta bahsedilen. Bu dev eklektik metin anti kahramanının olduğu kadar okurununun da hafızasıyla oynuyor adeta. Barış Bıçakçı’nın filmdeki şiiriyle pek uyuştuğunu düşünüyorum. “Yaşamak çukur yerlere doluyor diyorlar / Bu yüzden yıkıntıya dönüşse de yaşıyormuş insan.” Belleğin çukurları da hem yaşam hem mücadele alanına dönüşüyor Byıonğsu Gim için. Keskin, karanlık, ironik, sürprizli ve şahane bir metin.

"Bu kitabı yazdım, çünkü hayal gücünü gelecek hakkındaki düşüncelerimizin, ne tür bir gelecek oluşturmak istediğimizin, hâlâ mümkün olan bir geleceğin merkezine koymak istedim yeniden. Mükemmel, ütopik bir gelecek değil belki; ama koşulların verdiği sınırlamaları birer fırsat olarak gören ve her şeyin yolunda gittiği bir gelecek kurarak hayal gücü ve yaratıcılıkla karşılık veren bir dünya," cümleleriyle açıklıyor Rob Hopkins Olandan Olasıya'yı kaleme alma sebebini. Bu amaçla bireylerin ve toplumların hikayelerini kaleme alıyor ve hayallerin dönüştürücü etkisini gösteriyor. Okura, hayal gücünün sınırlarını ve sınırsızlığını sorgulayarak sürdürülebilir bir gelecek yaratmak adına eyleme geçme çağrısında bulunuyor. Bunları yaparken de ona ilham olabilecek, onu motive edebilecek fikirleri paylaşmayı; onu cesaretlendirmeyi de ihmal edtmiyor. Olandan Olasıya, bu dünyanın tüm sakinlerinin okuması gereken duyarlı, güçlü ve cesur bir kitap.

" …sitem etmeden duramadım, bugünkü mutsuzluğumun hangi mutluluğun yasından geldiğini gösterdim."

Dar Kapı, trajik ve umutsuz bir aşk öyküsü; ana kahramanı Jerome'un hayatını değiştirecek bir aşka açılmış dar kapının öyküsü… André Gide'e göreyse hayatta başarıyı yakalayanlar o dar kapıdan geçme cesaretini gösterenler. Roman bir aşk hikayesi olduğu kadar esaslı bir toplum eleştirisi. Erdeme, mutluluğa, acıya ve aşka dair unutulmayacak, zamansız bir klasik. Mutlaka okunmalı.