E-Dergi

Çocuk kitabı sanıp hata etmişim. Nasıl vicdanları sızlatan bir eserdir bu. Mutlaka okumalısınız. Hangi alıntıyı paylaşayım bilemedim. Beni etkileyenleri eklemeden edemedim. Gününüz güzel geçsin dostlar.

"Hatta, henüz icat edilmemiş silahlar da insanoğlunun içindeydi. Yani, insan bir savaş alanıydı. Ceket, gömlek, pantolon ya da etek giymiş, kravat takmış, tıraş olmuş, kokular sürmüş bir savaş alanı. Gülümseyen bir savaş alanı. Öpen hatta, okşayan, konuşan, susan, çiçekler alıp çiçekler veren bir savaş alanı...
Peki, bir barış bahçesi olamaz mıydı aynı insan? Şöyle, güllerin kuş cıvıltılarına, kuş cıvıltılarının güllere karıştığı, mutlu yüzlerle dolu rengârenk bir barış bahçesi?"

Kitap çok hoşuma gitti. Zaten eski uygarlıkların konu edildiği kitapları pek severim. Mayaların kehanetleri, dünyanın sonu gibi hep duyduğumuz bilgiler değişik bir tarzda, oldukça akıcı ve heyecanlı bir şekilde ele alınmış.

Kitapta Sezai Karakoç'un "İdeal bir İslam Devleti nasıl olmalıdır?" fikirlerini okuyoruz. Batıya karşı ilerlemenin gerekliliği de vurgulanıyor. Gençlerin ahlaklı yetiştirilmesine değiniliyor. Ancak çok üstü kapalı ve kısa verilmiş bu düşünceler. Bir de bence ayrımcılığı körükleyebilecek bir kitap. Sadece kendi perspektifinden bakmış, başka fikirlere fazla haksızlık etmiş. Yani barış istiyor ama o barışa farklı düşünenleri almak istemiyor gibi hissettirdi bana.

Siyaset bilimi için bir başyapıt deniyor bu kitaba. Ancak ben günümüz için örnek bir eser olduğunu düşünmüyorum. Sadece kdndi dönemi için başucu eseri bence. Ki "Zafere giden yolda her şey mubahtır" mantığı çok duygusuzca. Bazı kitaplar gibi tüm çağlara uymuyor yani.
"Hükümdar halkın sevgisini kazanmışsa darbelerden korkmamalı, ama halk onu düşman görüyor ve ondan nefret ediyorsa her şeyden ve herkesten korkmalıdır. İyi bir düzen kurmuş devletler ve erdemli hükümdarlar, seçkinleri kırmamaya, halkın beklentisine yanıt vermeye ve onu mutlu etmeye özen göstermişlerdir."

Fransa'nın içler acısı hallerinin yansıtıldığı dönemlerde geçen tuhaf bir aşk öyküsü.

"Nedendir bilinmez ama ruhun beyazı görme isteği vardır. Aşk kırmızıyı sever ve tutkular da altından hoşlanır."