E-Dergi

700 sayfalık polisiye bir roman da diyebileceğimiz, aslında Rus Klasikleri arasında bulunan 'Suç ve Ceza' Dostoyevski'nin en bilinen eserlerindendir.

Dostoyevski Sibirya’daki sürgün zamanlarında, Hegel’in “Olağanüstü İnsan” fikriyle tanışmıştır. Hegel’e göre insanlar ikiye ayrılır: ahlaka dayalı sıradan insanlar ve yaptıklarıyla çığır açan ve kanunların da üstünde “kahramanlar”. 'Tarihin Felsefesi' kitabında Hegel, bir davranışın doğruluğunu ya da yanlışlığını, ancak kişinin vicdanının belirleyebileceğini savunmuştur. Örneğin birinin kendi çıkarı ya da sadist zevkleri uğruna cinayet işlemesi yanlış, çünkü vicdan böyle bir davranışın arkasındaki motivasyonun acı vermek olduğunun farkında. Ancak öte yandan vicdan, cinayeti masum birini kurtarmak ya da masumların acı çekmesini engellemek olarak da addedebilir –böylelikle bu doğanın faydası içindir– bu durumda takdir edilmesi gereken bir davranış olur, çünkü arkasındaki motivasyon iyi niyetlidir. İşte bizim karakterimiz Raskolnikov bir “kahraman” olmasa da, Hegel’in “Olağanüstü İnsan” kavramının vücut bulmuş halidir diyebiliriz.

Romanımız ilk kez 1866 yılında basılmış ve Rusya'nın karanlık dönemlerinde geçiyor olmasına rağmen, her milletten ve kültürden insana hitap edebilen, hatta zamansız diyebileceğimiz bir eserdir. Günümüzde binlerce insanın kaçı okuduğu kitabı aklında tutabilmektedir hiç düşündünüz mü? "Şu kitabı okumuştum, ama tam olarak hatırlayamıyorum" söylemiyle çok karşılaşmışızdır. Halbuki 'Suç ve Ceza' öyle mi? Anlatımı, karakterleri, muazzam psikolojisi ve derin felsefesi özümsenerek okunan bu romanın unutulması yarattığı atmosfer sayesinde imkansızlaşıyor.

Albert Camus'un de başyapıt olarak değerlendirdiği 'Suç ve Ceza'yı günümüz gençlerinin özellikle okumasını tavsiye ediyorum.

Bir çok mesleğin gözden düştüğü şu dönemde bu kitabı iyi ki okumuşum. Bana mesleğimi niye sevmem gerektiğini hatırlatması bir yana çok tatlı bir eser "Benim Küçük Dostlarım".

Kaderlerimizin atalarımız ile bağlantılı olması düşüncesi bana mistik geiyor. Cidden dünyaya bakıyorum da bazı insanların kaderi hep mi olumsuz etki yapar. Bazıları da hep güllük gülistanlık yaşayıp gider. Neyse ben fazla döktürmeden kitabı okumanızı tavsiye ederim. İnanıp inanmamanız okumanıza engel değil. Özellikle pandemi ile ilgili bölüm beni etkiledi. Ki düşündüklerimin yazıya dökülmüş olduğunu görmek ayrı bir keyifti.

"Kim bu yaşam kabını zarafetle boşaltabilmiş ki? Bu yüzden çoğu insan için yaşanmamış hayatlar kalıyor - kimi zaman da aşırı iyi niyetten hiçbir zaman yaşanmamış ihtimaller..."
Carl Gustav Jung, s.138

Semboller günümüzde pek çok insan için komplo teorilerinin temel taşlarından biridir. İlluminati, masonlar, yahudiler gibi kimi insanların hoşlanmadığı ve konuşmacılarla yazarların topluluklara dair semboller, ritüeller ya da kelimeler üzerinden belirli çıkarımlar yapmaları oldukça popülerdir. Bu konular merak uyandırmanın ve ilgi çekiciliğin yanında üreticilerine şöhret ve kâr da getirir. Halbuki şifahî ve şeklî sembolleri yalnızca ezelî ve ebedî hikmeti aramak için kullananları unutmamalı. Kâh Kızılderililer’in bir tabiri kâh Sanskritçe’deki çözülmemiş bir kelime onlar için altın değerindedir. Rene Guenon da bu isimlerden biridir.
Guenon kitabında semiyolojiden ve etimolojiden faydalanıyor. Zaman içerisinde farklılaşan diller içindeki bazı kelimelerin, sembollerin kökenine indikçe aynı anlamlara sahip olduğunu görüyoruz.

Benim gibi kedilere hayransanız Sam Stall'ın bu kitabını okumalısınız. Özellikle çocuklarınıza hayvan sevgisi aşılamakta destek olacağını da düşünüyorum.

Tarihi değiştiren, yazar ve şairlere esin kaynağı olan, insanları kurtaran, kahraman olan, cesaret madalyası alan kediler de varmış bu dünyada. Ehhh Sir Walter Scott boşuna dememiş; "Kedi milleti gizemlidir. Farkına varamayacağımız çok şey geçer akıllarından."