E-Dergi

Bu diyalogda, iki adam, Cratylus ve Hermogenes, Sokrates'ten onlara isimlerin "geleneksel" mi yoksa "doğal" mı olduğunu, yani dilin keyfi bir işaret sistemi olup olmadığını veya kelimelerin nesnelerle içsel bir ilişkisi olup olmadığını söylemesini isterler; yani bu eser dilin kaynağının ne olduğunu ve neden insan doğasıyla içkin olduğunu sorgulayan ilk eserdir. Bununla beraber Platon'un formlar teoreminin geliştirilmeye başlandığı eserlerden biridir.

Bu eser, Adalet, Siyaset sosyolojisi, Siyaset metodolojisi, Tipoloji ve Etik gibi birçok bilimin ve bilimsel disiplinin kurucu metni. Dolayısıyla gerek felsefe gerek siyaset bilimi açısından kurucu eserlerin en başında yer alması dolayısıyla Etiğin tanımlanmasında üstün bir rol oynayan eser.

Eksik kalmış bir eser olmasından ötürü son bölümde pek akıcı bir metin olduğunu söyleyemem. Lakin, ilk iki bölümdeki diyaloglar oldukça karmaşık bir zihnin kapılarını aralamakta çok başarılı.

Dinlerin teolojik derinliklerini çok noksan şekilde anlatmış bir kitap.
Kitabın içindeki birtakım imla ve dizgi hataları tamamen başka anlamların doğmasını sağlamış. Dinler tarihini merak eden kimselere bu eser yerine Mircae Eliade, Karen Armstrong ve J. G. Frazer'in kitaplarını öneririm. Gerek bilgilerinin sahihliği gerek sahicilikleri açısından daha iyi yazarlardır.

Etik disiplininin tarihini irdelemektense modern etiğin boyutlarını ortaya koyan eser, etiğe daha bağlamsal bakmamı sağladı diyebilirim.