E-Dergi

Ortega’ya göre yaşam en temel ve karmaşık gerçektir. Diğer canlıların aksine içgüdüsel davranış biçimini hemen hemen yitirmiş bir yaratık olan insana yaşam boş olarak verilmiştir. Varolduğunun bilincine eriştiğinde kendini bu ürkütücü olgunun içinde bulur. Yaşamını, içgüdüleriyle yaşayan hayvanın aksine kendisi, kendi uğraşları, seçim ve davranışlarıyla doldurmak zorundadır. Bunlar, tabii ki, pek çok gerekliliği ve sorumluluğu da beraberinde getirip onun omuzlarına yüklemiştir. İnsanoğlu böylece yapmaya zorunlu olduğu işlerin ağır baskısı altında ezilirken bunlardan kaçışın, varoluşuna bir anlam vermenin, kendi içinde mutlu bir yaşam biçiminin sürekli olarak özlemini duyar.

kara kitap'tan sonra en sevdiğim orhan pamuk romanıdır. the guardian'ın kitapla ilgili aşağıdaki satırları özel olarak bu kitabı genel olarak da orhan pamuk'un romancılığını en iyi özetleyen cümlelerdir bence:

"pamuk'un ustalığı bu kadar kısa ve yalın bir romana bu kadar çok düşünceyi rahatlıkla sığdırabilmesinde"

yalın ve sürükleyici anlatımıyla başarılı bir kitap.

tamamen materyalist yaklaşımla götürülmeye çalışılan bilim dünyasında freud un açtığı, görünmeyene, görünenin arkasındaki soyut kavramlara yöneliş kapısından içeri girmiş ancak freud gibi belli noktalara takılmadan çok daha ilerilere geçip yeni boyut kapılarından içeri girmeyi başarmıştır.

meillassoux, kant'ı ve son dönem fransız düşüncesini eleştiri konusu yaparak, insan ilişkilerinden ayrı, kendinde gerçeklik anlamında, bağımsız ve kendi başına var olana, kısaca, mutlak olana (the absolute) dönüş felsefesi önermekte ve yeter sebep ilkesini yadsıyarak matematiksel bir varlıkbilim kurmayı amaçlamaktadır. burada badiou ile olan benzerlikleri hemen gözümüze çarpıyor doğal olarak.işin "orada"sını ve "sonrası"nı zamana bırakıyoruz.