E-Dergi

Sivil toplum, 18. yüzyılda Batı Avrupa’da toplum halinde yaşamanın nasıl mümkün olduğunu anlamaya yönelik analitik bir araç olarak ortaya çıkmıştır. Kavram, çeşitli aşamalardan geçerek bu günkü anlamına ulaşmıştır. Sivil toplumun geçirdiği birinci aşama, bir devletin üyesi olmakla özdeşleşen anlamından kurtulmasıdır. İkinci aşama, sivil toplum içindeki bağımsız toplulukların kendilerini devlete karşı savunmalarının meşruiyet kazanmasına tekabül eder. Üçüncü aşama, sivil toplumun içerdiği özgürlüğün, toplumsal çatışmaların kaynağı, devlet müdahalesinin bu çatışmaları önleyici faktör sayıldığı bir anlayışı yansıtır. Son aşama ise, devlet müdahalesinin sivil toplumu yavaş yavaş boğacağından korkulmaya başladığı noktayı ifade eder.

Sivil toplum, toplumun “sivil” niteliğini vurgulayan sosyolojik bir kavramdır. Kavram, hem toplumun sivilliğini hem de sivil olmayan unsurları ayıklayarak sunmaktadır. Sivil kavramının Batı’da ve bizde orjini farklıdır. Latince’de civilis sözcüğünden türeyen sivil, ilk anlamıyla yurttaşa, hayatına, haklarına ilişkin bütünü belirlemek için kullanılır. Sivilden türeyen sivilize ya da sivilleştirmek, “bir topluluğu daha gelişkin bir sosyal bir hale geçirmektir. Sivil toplum konusu üzerine çalışanlara önerilir.

bir bilim adamının ve bilimin toplıumda nasıl durması sorusundan hareketşe gelirlştirilen bir kitap okumaya deger

toplumsal olayın çok karmaşık yapıya sahip olduğunu bu nedenle tek bir yöntemle sosyal olayı açıklamanın imkansızlığına vurgu yapan Feyerabend sosyal bilimlerde çoklu yöntemin gerekliliğini savunmaktadır. bir kaç okumadan sonra anlaşılan ağır bir okadarda önemli bir metin

sosyal bilimlerle doğa bilimlerinin mantığının farklı olduğu bu nedenle farklı yöntemler geliştirlmesine vurgu yapan kitapta toplumların doğanın kuruşlarının temelden farklı olduğu söylşenmektedir. ileri sosyoloji eğitimi alanların mutlaka okuması gereken bir kitap.