E-Dergi

Sanırım King için denebilecek önemli şeylerden biride, insanı her yaşta korkutabilme yeteneğidir...Kendininde dediği gibi bu işi gerçekten ciddiye alan bir yazar ve bu türe ilgisi olmayanların bile sonradan ona bağımlısı olmasını yaptırabilen bir usta..
1999 dan beri King okuyorum ve şu an 25 yaşındayım...Bazı yazarların kitapları artık beni tatmin etmiyor, bazıları ise eski performansını yakalayamıyor..Ama her King kitabının o ilk sayfasını açtığımdada 1999 yılındaki o 15 yaşındaki çocuğun korkusunu heyecanını duyuyorum ve King'in o acımasız hayal gücünde sürüklenip gidiyorum..
Dünyadaki en merhametli şey,bence,insan zihninin,içerdiği bilgiler arasında karşılıklı bağıntılar kurmaktaki yetersizliğidir..Özellikle söz konusu Kingin hayal gücü olduğunda bunun için bir kez daha şükrediyorum..İyi ki onun gördüğü herşeyi göremiyoruz..
Korkunun Kralı sıfatını sonuna kadar hak eden bir usta!!

Hikayede yerlilere yapılan zulüm ve çilenin insan doğasındaki önemi işlenmiştir..İnsanın amacı uğruna can alabileceği..Sakin kafayla okunursa birçok şey anlaşılabilir..Conrad için söylenilen övgüler bence yerinde..Klasik bir başyapıt

Nedendir bilmiyorum ama bu kitabı okuduğum zaman içerisinde sıkıntılı dönemler yaşadım...Ve kitap bir türlü bitmek bilmedi..Ve son sayfayıda kapatınca günışığı tekrar doldu sanki çevreme...Kitaptaki öyküler son derece karanlık ve eskilerin ne kadar usta br öykü anlatıcısı olduğunu tekrar öğrendim ( Poe )...Heleki Charles Dexter Ward vaksı diye bir öykü varki bilemiyorum tek başınızayken okuyabilirmisiniz..Hele birde benim gibi kendiniz korku edebiyatına ayırmış ve bir elin parmaklarını geçemeyecek usta yazarları okumuşsanız ( Stephen King,Poe,Lovecraft,Clive Barker,Peter Straub)..Lovecraftın yaşam öyküsüne baktığımızda karşımızda asosyal birini görürüz...Ki dikkatli okuyucular bunu hikayelindeki diyalog azlığından anlar..Çünkü insan içinde olmayan bir yazar diyalog yazamaz ,yazsada gerçekçi gelmez...Lovecraft bu konuda noksan olabilir ama kesinlikle mükemmel bir öykü anlatıcısı...Geçen yüzyılımızdan bir bilimkurgu korku ustası geçmiş ve onun 1930larda mum ışıklı odasından kafasından gönderdiği korkunç kareleri, biz milenyum çağında alıyoruz...Ve hala etkileniyoruz...Ne diyebilirimki

10 üzerinden 10..Hayatımda unutamayacağım raz sayıda sayıda romandan biri oldu...İnsanlığın içindeki kötülüğün doğuştan olduğunu gözler önüne seren bir başyapıt..Hele birde bu insalar daha çocuksa...Adada başlayan gruplaşmalar kimsenin kimseyi belli bi noktadan sonra kayda almaması ve tüm çıplaklığıyla vahşet...Bazı hikayelerin öyküsü iyi değildir ama dili güzeldir ve onun için okursunuz (Emeğe saygı duyan bilinçli bir okuyucular gibi),bazı hikayelerinde öyküsü süperdir ama dili bozuktur...Ama eğer hem dili hemde öyküsü güzel olan bir kitap buldunuzmu işte o bir hazinedir..Tıpkı Sineklerin Tanrısı gibi....

Anthony Bozza nın bilgisi asi rapçi için mükemmel bi avantaj olmuş..Okurken sadece Eminemin yaşadığı hayatı değil, bu adamın ne kadar masum ve bizden oldugunuda öğreneceksiniz...Hip Hop tarihini bakış bile var..Bozza olayları fazla uzatmadan kıvamında yazmış..Bence dünyanın en asi ve açıksözlü adamının hikayesini bir kez dinlemek istersiniz..Yer yer komik ve belkide cümleleri duygulandırcak sizi.Bu garanti..Önyargılı kişilerin okuması gereken bi kitap...Çünkü bazen hayat nefreti öğretebilir insana..Aynı şekilde kurutabilir gözlerinizi aynı mısralarla...Siz ne derseniz deyin..Umrumda değil..Eminem bir serseri olabilir..Ama pozlara girmeyen ve kendi olan tek sanatçı..Yetenekte cabası...Sahte gülüş yok..İşte adam gibi adam...We Love You Em...