E-Dergi

Klasik şark insanı düşünce tipi, yani herşeyi ya siyah ya da beyaz olarak görmek, bu roman için yapılan yorumlara da aynen yansımış. Ya mutlaka okunmalı süper, ya da çok kötü, saçma vs.
İsimler çoktu, çok yer adı vardı falan gibi yorumları ise, kapasite yetersizliklerinin suçunu romanda arayanlar oldukları için dikkate bile almamak gerekiyor.
Aslında ikisi de değil, yani ne çok kötü, ne mükemmel. Gri yani... Hayatın kendisi gibi, arada, 1 ya da 0 değil!
Herşeyden önce konu çok orijinal. Hatta okurken, Stephen King'in müthiş romanı 22/11/63 için bu romandan ilham aldığını düşündüm, hala da düşünüyorum.
Kurgusu da oldukça iyi bence, hata veya zorlama hissetmedim okurken.
Ve kurgunun en güçlü ögesi, nostaljiden ve bilim kurgudan çok daha öne çıkarılan "aşk".
İşte bu konuda sorun var bence.
Yazar, 1000 sayfa sürmesi gereken bir romanı 450 sayfaya sıkıştırmış, hızlandırmış, ama bu nedenle de en vurucu ögeyi, aşkı kaçırmış bence. Yeteri kadar derine inememiş. Roman kahramanının hayatının aşkını yıllarca çaresizce beklemesinin hissettireceklerini iki cümle ile geçip, o yılları atlayıvermiş örneğin. Derine inmemiş ve çok daha güzel olabilecek bir roman, müthiş orijinal bir konu, güme gitmiş diyemeyeceğim ama, olması gereken mükemmellikte değil bence.
Romanın yayın tarihi 1986, ülkemize gelişi 2010. Bu ne böyle ya! Bu nasıl iş?
Son olarak, bütün bu değerlendirmelerin sonucunda yazarın diğer romanlarını da alıp okumaya karar verdim.

Üniversitelerde müfredata "İş Görüşmesi Yapmak" konulu bir ders konsa (ki bence son sınıflara en azından 1 dönem konmalı) ders kitabı bu kitap olurdu!

Dean Koontz'un Dean R.Koontz olduğu, her yeni romanında sıradanı aşamayan edebi değerleri, ama mutlaka orijinal ve korkunç bir hikayeyi vaat ettiği o güzel zamanların sonlarında yazdığı Soğuk Ateş, salt uçakta yaşanan 30 sayfası için bile okunmaya değecek, "bu sınıfta" çok iyi bir roman.

O kadar çok golden retriever lafı geçiyor ve "köpekseverliğe (hayvanseverlik değil, dikkatinizi çekerim, sadece köpekseverlik)" o kadar çok giriyor ki, eğer bir köpeksever değilseniz, hatta o köpek de golden retriever değilse bu kitaba ısınmak çok ama çok zor. Ve "Gece, Kuzgun ve Ölüm" isimli Türkiye'de yayınlanan son romanından sonra bunu da yarım bıraktım, yapamadım, okuyamadım. Açtım, 15 yıl önce okuduğum Soğuk Ateş'i (Dean R.Koontz) okumaya başladım ve rahat bir nefes aldım.
Dean Koontz okurları deneyebilirler, ama Koontz'u ilk defa deneyecekler için "kesinlikle son seçenek!".

John Grisham, ilk romanından son romanına kadar her romanında belirli bir kaliteyi, sürükleyiciliği ve düzeyi garanti eden ender yazarlardan biridir. Bununla birlikte Şirket, Adalete Susayanlar ve Boyalı Ev, sanki diğerlerinden biraz daha farklı idi. Bence İtiraf da bunların arasına katılmalı. Başarılı yazarın her biri birbirinden güzel romanlarının arasında ilk 5'te yer alır. Kesinlikle okuyun.