E-Dergi

Ne zaman kendimi çıkmazda hissetsem, banyoda yere uzanmış bir şekilde ağlayan Elizabeth’i düşünürüm. Çıkmazda hissettiğin, kararsız ve çözümsüz olduğun noktada yeni bir hayat seni bekleyebilir. Umut ve azim verici bir hikaye. Farklı bir seçenek arayışı içerisinde olan insanlar için motive edici. Ayrıca kitap içerisinde Hindistan’daki karakterin anlattığı açık kalp ameliyatı hikayesi her zaman kulağıma küpe olmuştur.

Ufuk açıcı denemez. Ama eğlenceli.

Hangi hikaye daha güzeldi bilmiyorum. Akıcı, merak uyandırıcı, okunulası...

Fazla bir beklentiye girilmemeli. Unutma, hatırlama ya da anılar gibi kavramlar bence kitabın bir ya da iki bölümünde öne çıkıyordu. Son bölümlerde tek bir şekilde anlatım sağlanmış ve bu bence çok daha iyi olmuş. Keşke kitabın tamamı öyle olsaydı. Son bölüme ise anlam veremedim. Gerçekçi tarzda duran ama daha çok gerçeküstü bir roman. Anlarım tarzı kafa karıştırıyor ve bu da belli bir zaman sonra sıkılmaya neden oluyor.

Sonunu okuyucuya bıraktığı için etkileyiciliği artmış. Ancak bunun yanında okurken beni pek çok rahatız eden nokta oldu. Bütün kitap aslında sadece bir günü anlatıyor ve sürekli geçmişe dönüş var. Ama bazı yerler tekrara düşmüş gibi. Bir de iki kişinin birbirine duyduğu güçlü aşk değil de daha çok kadının sevgisi öne çıkıyor. Hatta bana sorsanız erkeğin bencil ve korkak olma özelliği dışında herhangi bir işlevi yok. Belki yazarımız kadın olduğu içindir. Aşkı bilimsel bir düzlemde açıklamaya çalışması da güzel ama bazı bölümlerde romanda kopukluğa neden oluyor.