Romanda emekli bir öğretmenin işlettiği markette bir gün şans eseri tanıştığı bir evsizi işe almasıyla gelişen olaylar anlatılıyor. Uzun süreli alkol kullanımı nedeniyle geçmişini hatırlamayan ve hem fiziksel hem de zihinsel olarak çok kötü ve acınası bir durumda olan evsiz adam patron dediği market sahibi kadının yardımıyla zaman içinde kendini toparlamaya başlıyor.
Romanda evsiz adamın bu toparlanma sürecinde markette çalışan ve markete müşteri olarak gelen insanlarla olan ilişkileri ve bu ilişkiler sayesinde geçmişini hatırlamaya çalışıp sorgulaması anlatılmış. Evsiz adam zaman geçtikçe ve kendisini zihinsel anlamda toparlamaya başladıkça çevresindeki insanlarla iletişimi artıyor ve hem kendine hem de insanlara fikirleriyle yardımcı olmaya başlıyor.
Bana göre romanın ana fikri; aile bireylerimizle veya çevremizdeki insanlarla doğru iletişim kurmak için önyargılarımızdan mümkün olduğunca kurtulup sağlam bir empati duygusuyla hareket etmemiz gerektiği.
Kitaba başlarken romanın Kore dilinden çevrilmesi nedeniyle okumakta zorlanabileceğimi düşünürken tam aksine çok temiz bir çeviri ve anlatım tarzıyla karşılaştım ve çok akıcı bir şekilde okudum.
Severek okunabilecek ve üzerinde düşünülüp kendinizi sorgulayabileceğiniz bir kitap olmuş.
"Herkesin yetenekleri de, ilgi alanları da farklı olmasına rağmen ailesinin neden onu sevdiği şeyi yapmak yerine derslerine çok çalışıp sıradan bir yetişkine dönüşmesi için zorladıklarını anlamıyordu." (s.143)