E-Dergi

Raif Efendi’nin hikayesini bugün ikinci kez okumaya başladım ve eski bir dostu görmüş gibi oldum. Ölümsüz aşkın, iyiliğin ne demek olduğunu, bir kadının nasıl sevileceğini en iyi bu ihtiyardan öğrenirsiniz. En en en sevdiğim aşklardan biridir Raif Efendi’nin Maria Puder’e olan aşkı. En sevdiğiniz tarafından kırıldığınızda hayattaki başka hiç bir şey size zarar veremiyor. Ne demek istediğimi okuyanlarınız anlayacaktır.

Bu kadar popüler bir eserden beklediğim etkiyi ne yazık ki alamadım. Kitapta beğendiğim tek nokta yazarın insan psikolojisiyle ilgili analizleriydi. Kitabın birinci ağızdan yazıldığını ve karakterin 13 yaşındaki bir çocuk olduğunu düşünürsek bu çocuğun insanlar hakkında bu bilgilere nereden sahip olduğunu elinizde olmadan düşünüyorsunuz. Çocuklara yönelik bir kitap demek için çok fazla cinsel içerik var ama kesinlikle bir yetişkin kitabı da değil. Çok fazla beklentiniz olmadan okursanız eğlenebilirsiniz.

Esere asla bir lafım olamaz ama yayınevi kaynaklı yazım hataları oldukça fazlaydı bu nedenden yarıda bırakmak zorunda kaldım.

Bu kitabı okurken aklıma ‘ Her şey yoluna girmeden önce en kötüsü olmak zorundadır.’ sözü geldi. Bezen yaşadığımız en küçük olay bile gelecekte tahmin edemeyeceğimiz olaylara kapı açabilir. İnsan kendini bulmak için hiç yapmayacağı şeyleri denemelidir bazen. Kitabın son cümlesi ise beni en etkileyen kısım oldu.

Yazıldığı dönemde de günümüzde de yaşanan doğu batı çatışması hakkında bir genç kızın arada kalmışlığını anlatıyor. Tam Neriman gibi hissettiğim günlerde okudum ve kendi halime üzüldüm. ‘Modernleşmek isteyeni özentilikle , kültürünü yaşatmak isteyeni geri kafalılıkla suçlayan toplum bizi eleştirmeyi ne kadar hak ediyor?’ diye düşünerek okudum .