E-Dergi

İstanbul üzerine yazan pek çok yazar bulabilirsiniz. Birçoğu duyduğu hazzı ve edindiği görüntüleri yazmaktan ileri gidemez. Dışarıdan bir gözlemci olarak yaşadıkları deneyimleri aktarırlar. Bu kitapla zincir kırılıyor; İstanbul’un dışında bir anlatıcı olarak değil, Beyoğlulu bir yazar olarak İstanbul’un sorunlarını içselleştiren, sezen ve toplumun çıkmazlarını duyarlı bir bakışla bizlere aktaran başarılı bir eserle karşımıza çıkıyor yazar. Güçlü gözlem ve tespitleri ile siyasal yönden de sizlere bir İstanbul bakışı kazandıracağına inanıyorum. Bu kitapla bir İstanbul entellektüelinin kafası içinde gezinecek ve İstanbul’a dair yeni bakış açıları kazanacaksınız.

-Fazla romantizm kokan, içi boş sözler yığını-

Küçük yaşlarda okuduğum bir kitap olduğu için tekrar başlamak ve üzerine çalışmak istediğim bir kitaptı. Tekrar okudum, kısmen hayal kırıklığıydı. Her şeyi teolojik savlarla dine bağlayan bir din adamı hassaslığında bir Sokrates gördüm. Felsefeyi bir din olarak görerek, düşünmek eylemini ibadet olarak kabul ediyor. Yaptığı her şeye teolojik bir dayanak arayan Sokrates var karşımızda. Bu kitapta özellikle bu vurgular çok fazlaydı. Diğer kitaplarda Sokrates daha seküler bir zihin olarak ortaya konmuş.

Bu kitabın Aristo’ya başlamak için tercih edilmemesi gerektiğini düşünüyorum. Önceki kitaplarıyla birbirini bağlayan noktalar var. Çevirisinin bu kadar başarılı olmasına rağmen zor anlaşılan bir kitap. Ruh bilimi-Psikoloji bağdaştırması ile bu kitabı okuyacaksanız, büyük bir hayal kırıklığı yaşarsınız. Birinci kitap; ruh üzerine daha önce söylenmiş olan savları ortaya koyarak başlıyor. İkinci kitap; kısmen üçüncü kitaba göre daha anlaşılır. Kuvve fiil ayrımına giriyor ve fiile ikinci bir aşama daha ekleyerek oluşum sürecine ekleme yapıyor. Duyular üzerinde çok fazla duruyor. Üçüncü kitap; anlaşılmaktan biraz uzak kısmi parçalar yakalayabiliyorsunuz. Faal akıl aralarda yakalanabilir, dikkatli bir okuyucu tarafından, madde ayrımları ve ruh üzerine bir sentez geriye dönüşlerle. Temel bir Aristo bilginiz varsa ilk iki kitabı sorunsuz okursunuz, üçte geriye dönüşlerle kısmen kurtarılabilir.

Onun şiirlerinde anlatı, ironi bir ritmle kalıplara dönüşüyor. Egosantrik bilinç bir iç çatışma durumuna evrilebiliyor. Günlük dil duru bir akıcılıkla birleşmiş, basitlik algısını ön plana çıkarsa da görsel imgeler şiiri DİRİ tutuyor.