E-Dergi

"hancı"... yorum yazan bir arkadaşımın da dediği gibi hediye eden başka bir arkadaşım sayesinde keşfettiğim bir kitap ... ve aynı zamanda ne kadar geç farkettiğim için hayıflandığım bir yazar... adını duyardım samiha ayverdi'nin ama nedense okumak nasip olmamıştı. şimdi başucu kitaplarımın arasına yerleşti. biraz tagor bulursunuz biraz ikbal, biraz mesnevi tadı biraz yunus, biraz şeyh galip biraz, kadın... akıcı dili, şiirsi mırıltısı bir dere kenarı ferahlığında... ama keşke beyaz renkte değilde sarı güzel sahiflerde olsa ruhuna yakışan bir bedene ait olurmuş gibi geldi...

aslında bu kitap elime kadın ve modernite ve türk toplumu ile ilgili bir zemini konuşurken geçti.kadının geçmişi bir toplumun da geçmişini yansıtabiliyormuş bunu öğrendim bu kitabı bitirdikten sonra düşünürken... çok ilginç tespitler edindim. dili ağır bir kitap zaman ise sanki 1900'lü yılların başı değil de çok daha eskiymiş gibi... batı zihniyetinin tartışmalarını kadının özgürlüğü konusunda konuşturan ahmet mithat efendinin tam olarak sessiz ve itaatkar bir şekilde herşeyi akışa teslim etmiş ahdiye'ye mi yoksa kendi toplumunu kültürünü reddeden ve isyan bayrağına ölümüne çeken ceylan'dan yana mı olduğunu tam kestiremedim doğrusu... ama bugün tartıştığımız herşeyin aynısının tartışıldığını görmek açıkcası beni ürküttü çünkü çok da fazla netleştirememişiz.dilinin ağırlığını göze alabilirseniz,eski istanbul tadında bir şey okumak isterseniz biraz toplumun yakın tarihine de meraklıysanız bence bu kitap tam size göre...

kemal sayar'ı ilk sufi psikolojisiyle ilgilnirken keşfetmiştim. daha sonra ise dersimiz gereği de okumamız gereken "ruh hastalığını anlamak" adlı kitabıyle takip etmeye başladım.hemen hemen kitaplarının çoğu ben de mevcuttur.yalnız benden önce yazılan yorumlara baktım ve gördüm ki hakkı da olan bir çok övgü almış "yavaşla"... ama bana göre bazı başlıkları ya da bölümleri günlük gibi... biraz daha derinsel olabilirdi. elbette hiç kemal sayar okumayanlara ya da kişisel gelişim kitabı sevenlere hararetle tavsiyemdir ama kemal sayarı uzun zamandır bilen ve yakından takip edenler için biraz yavan kalabilir. dikkat çektiği şeyler elbette önemsiz değil fakat deneme tarzının dışında da kendisinden eserler beklediğimizi eklemek istiyorum. akıcı bir dili var ve yorucu değil..hemen her yerde okunabilir. üstelik cem kızıltuğ çok güzel resimlemiş...

her ikisi de muharrir,her ikisi de batıyla doğunun dar alan İstanbulda paslaşmasına şahit gözleriyle kalpleriyle düşünceleri ve kalemleriyle her ikisi de "Fatma" her ikisinin de duruşları net. fatma karabıyık barbarosoğlu okuyanlar bilir onu tespitleri tam hedefine varır. denemeleriyle tanıdığım ve takip etmekte olduğum bir yazardır. bana göre uzak ülke adlı kitabı tam anlamıyla roman kategorisine girmiyor. yada ben yazarı denemeleriyle bildiğim tespitleri ve yakaladığı cümlelerle sevdiğim için bir romanın akıcılığında olmayan ama değerli ve kesinlikle okunması gereken bir eser olarak gördüğüm içindir.günlük hayatın bütün gerekliliklerini de bir şekilde içine katark yuvarlanan ve otobüste metroda yada uzanır vaziyette okuyacak bir roman istiyorsanız bence bu kitap size göre değil. ama okurken farklı bir hayata dahil olmak yakın tarihten bir önemli kadın fatma aliye hakkında her şey olmasa da kimdir diye bir bilgi edinmek onu anlatan yazarın yakaldığınız güzel cümlelerini çizmek üzere elinizde kalem ile düşünerek ve hazmederek bir roman okumak istiyorsanız bu kitap tam size göre! bu benim düşüncem ama ben yine de fatma karabıyık barborosoğlunu denemeleriyle seviyorum.