E-Dergi

Öyle yalnız hisseder ki insan kendini bazen. Ne sesinden anlayan vardır, ne de sessizliğinden...
“Kırgın Bir Gezgin” okuru hem yaşamın zorlu akışına hem de benliğin girift dehlizlerine davet ediyor. Bu şiirlerde terk edilmiş çocukluğun silinmeyen izlerine, hiç şefkat görmemiş bir ruhun derin yaralarına tanık oluyoruz.
 
Özlem Yıldırım’ın şiirleri, içimizde açılan boşluklarda kaybolmanın tedirginliğini ve bağ kurmaktan çekinen, yalnız bir kalbin çığlıklarını taşıyor. Aşk, beklenmedik bir kesişmeyle başlasa da bazen sivriltilmiş bir kalem gibi kaderimize saplanan bir ana, bazen de içimizde yankılanan derin bir kuyunun sesine dönüşüyor.
 
Mevsimlerin döngüsü, doğanın farklı hâlleri, bir yaz günü, eylül dinginliği, sonbahar yaprakları, denizin esintisi bu içsel fırtınalara eşlik ederken Kırgın Gezgin kendini bulma ve yeniden var olma umudunu da içinde taşıyor. Bu arayış, sahteliklere ve kabullere karşı duran keskin bir dille bazen bir meydan okuma, bazen de acı bir veda oluyor.
 

Garip bir şey oldu. Kütüphanedeki kitapların renkleri solmaya, onarılan sayfalar tekrar eski hâline dönmeye başladı. Ne bilge kitaplar, ne de Kral Athena bunun sebebini anlayabildi.
Çare, Çizgi Ötesi’nin çok ötesindeydi…
Dünyadan çağrılan ve özel olarak seçilen üç cesur kitap dostu, bu gizemi çözmek için fantastik bir yolculuğa çıktı. Onları sırlarla dolu kütüphaneler, saklı geçitler ve rengini kaybetmemek için savaşan kitapların dünyası bekliyordu.
Roman“Kırık Kalpli Kitaplar Kütüphanesi” hayal gücünü ateşleyen, dostluğun ve umudun gücünü hatırlatan unutulmaz bir macera!

Yazar kalp rahatsızlığının tıbbi sebeplerini ve tedavi sürecini anlatırken bilimsel bir dil kullanıyor; ruhunun iyileşme sürecinde ise rüyalarla harmanlanmış, oldukça duygusal ve derin psikolojik çözümlemeler içeren akıcı bir dile geçiş yapıyor. Böylece bilimsel bir gerçeklikle duygusal derinliği buluşturuyor.

Bir kadın, iki isim... İnce bir çizgide yürüyen bir bilinç, bastırılmış duygularla örülü gölgeli bir geçmiş… Ve sonunda, kaçınılmaz bir yüzleşme.
Matilda Duru, kimliğin sınırlarını zorlayan, içsel dönüşümün derin sularında yol alan sarsıcı bir roman. İpek Kocaman, sessizliğin içindeki çığlığı duyuran bu anlatısıyla, okuru kendi gölgelerine doğru bir yolculuğa çıkarıyor.
Her şey ne zaman değişti?
Cevap, belki de çoktan fısıldandı kulağınıza…
 

Çok akıcı okurken keyif aldığım bir kitap oldu çok begendim