E-Dergi

istanbulun en güzel yerlerinden birine adını veren bi yazarın kitabını okumak beni çok heyecanlandırmıştı. hakkında çıkan tüm söylentilere rağmen,aziyadelerine rağmen,istanbulu sevmiş, istanbula bağlanmış, ve onu güzel güzel,usul usul sunmuş bize pierre loti. ben beğendim, ve gittim diğer kitaplarını aldım pierre loti'nin.doğu düşleri yalnız onun için sona eriyordu

çok düşündüm acaba yazar intiharın eşiğinde mi diye...içimi karamsarlık kapladı bu kitaptan sonra, kötü kitap yoktur, bu kitap da kötü değildir...ama çok sıkıldım,bunaldım;yine de bitirmek istedim.hayatın boğazınıza asıldığını hissediyosunuz,ve hiçbişeyden mutlu olmamış ruhların hikayesini görüyosunuz.

"ama sen gökteki yıldızları koparamazsın ki..."küçük prens,her okuyuşta keşfedilecek kitaplardan biri!her yerde,herkesin okuduğu,kendine göre yorumladığı, ve mutlaka beğendiği bi kitap;küçük prens bizim ruhumuz ve kalbimiz belki de..okuduktan sonra farkettiğimiz ve tanıdığımız..hayata dair öyle öyküler anlatıyor ki,öyle konuşmalar geçiyor ki; bu adı küçük prens olan,kapağı masalımsı olan ve kitapçılarda çocuk kitapları bölümünde bulunan kitaba haksızlık edildiğinin düşünmeden edemiyorsunuz.ve dünyada her dilde küçük prens koleksiyoncusu olan bi sürü insan var. sanırım ben de bu furyaya girmek üzreyeim, litvanyacasıyla başlayarak:)

kitap için yazılan yorumları okurken, "yeniden islamı seçmeliyim" yorumu beni en çok etkiledi..ve sanırım kitap hakkındaki düşüncelerime en yakın da o cümleyi buldum. uzun süre düşündüm bu kitaptan sonra,acaba ben müslüman olmasaydım doğruyu bulacak kadar şanslı olabilir miydim?sonra yine düşündüm; neden elimizde var olduğumuzdan beri olanların kıymetini bilmiyoruz diye..bazen ilk namazın önemini,ilk orucu,ve daha birçeok şeyi hissedebilmek için, yeniden müslüman olmak mı gerek...peki ya İslam'ı türklerden tanısaydım,müslüman olmazdım diyenlere ne demek gerek? kim haklı?

3 yıl önce izmir'de kitap fuarına gittiğim zaman Nihat Dağlı'yı kitap imzalarken gördüm,ve yanımdaki arkadaşım,"elveda oblomov"diye bi kitap var,mükemmel bişey okumalısın dedi.aldım kitabımı,imzalattım,bi oblomovluk çöktü üzerime,kapağını bile açamadım bikaç zaman.niye açamamışım dşye çok hayıflansam da sonradan,iyi ki açmamışım,çabuk bitmemiş kitap diye de düşündüğüm oldu. söylenmek istenenler bu kadar güzel söylenebilir,ve bu kadar güzel hissettirilebilir.şu sıralar oblomov'u okuyorum; ama elveda oblomov,oblomov olmadan da çok güzel bi kitap. tebrikler nihat dağlı