E-Dergi

Okuduğum ilk kitabıydı ve başarlıydı diyebilirim. Fakat acaba kalem mi başarılıydı yoksa tasvir-i kelam mı? Buna bir türlü karar veremiyorum. Yaşanan olayları gerçeğe yakın derleyip, tasavvuf felsefesini anlatmış, fakat yazar kitaba kendinden ne katmış onu çok merak etmekteyim. Yazar üretebilendir.

Tüm kitaplarını okudum. Hepsi de hayat kokuyordu. Bu kitapta mazinin parmak aralarında rüzgarla savrulan saçlarımı, kaybetmişliğimi, yüreğimi, hiçliğimi buldum... Yalın, sade, buruk...

Buruk bir öykü... Orhan Kemal tüm kitaplarındaki gibi bu kitabında da bir çomakla beyninizin içini karıştırıken, yüzünüze masum tebessümler bırakıyor... Türk Edebiyatını anlamak için güzel bir basamak...

Tam bir hayal kırıklığı... Şiddetin anatomisiyle alakası yok! Şiddet kelimesi sadece kitabın kapağında yazıyor. Bilimsellikten çok uzak. Yazar, kitapta bol bol Avrupa'dan ithal edilenlerdenlerden ve sömürgecilikten bahsetmiş. Fakat kendi düşüncelerini insanlara ihrac edip, insaları sömürmeyi de ihmal etmemiş. Yani yazar, yazdığı kitapla tam bir tezat olşturmakta. Verdiğim paraya değil, okurken harcadığım zamana üzülüyorum.
Televizyon izleyin, çok daha faydasını görürsünüz...

Bir çok kitap okudum, bir çok yazarın düş bahçelerinde gezindim. Hiç biri bu kadar yaşam ve gerçek kokmuyordu. Yalnızca El Kızı için değil, Orhan Kemal bütün romanlarında, kahramanlarıyla gözlerimin önünde deviniyor; ben sanki bir film seyreder gibi...