E-Dergi

Ömür boyu okunabilen, her defasında insanın kalbine işlemeyi başarabilen olağanüstü bir kitap.

Sarı Yüz, sıradan bir kurmaca kitap değil, Kuang’ın derdi de zaten öylesine bir roman yazmak değil, her satırda bunu hissediyoruz.

Yeni nesil kişisel gelişim yargısının aksine insanın isterse her şeyi yapacak gücünün olmadığını, ancak yetenekleri doğrultusunda çalışır, yürekten adanır ve emek gösterirse başarılı olabileceğini anlatıyor. Bu anafikir çerçevesinde; bazı bilimsel anlatımlar ve iş hayatı ile ilgili öğretiler bulunan, gelişim sevenler için güzel bir kitap.

İyi bir yaşam için tatmin edilebilirliği yüksek hazlar yaratmak ve bunu içselleştirmek iyimserlik göstergesidir. Bunun dışında karşıt olan ne varsa mücadele etmek,düzeltmek ve iyileştirmeliyiz.
İnanç noktasında ise dönüşebilme iradesini kademeli bir ölçüyle pratikleştirmek, dogmatik tutumları bertaraf edip deney yoluyla kazanım elde etmenin hazzını yaşamak gerekir.
Dönüşüm, değişim ile varolup; ileriyi öngörmek veya umudu koruyabilmek adına tanrısal duyulardan azade bir rota yaratıp aslolan iyileşmeyi yakalamalıyız.

Yuri Sugano’nun Gündelik Şeylerin Güzelliği kitabını okurken, insan kendini bir çay seremonisinin ortasında buluyor gibi. Sözcükler yüksek sesle değil, fısıltıyla konuşuyor. “Güzellik buradaydı aslında, sen çok bakmaktan görmedin” der gibi. O, Batı’nın spot ışıklarıyla dolu müze estetiğine sırtını dönüyor ve bizi mutfak eşyalarının arasına, sabah ışığının seramik üzerindeki izine davet ediyor. Güzelliği yalnızca bakılası olanla değil, yaşanılası olanla özdeş kılıyor. Sadeleşerek, eksilerek, yavaşlayarak anlamaya çağırıyor.

Kitap boyunca hissedilen o derin estetik anlayışı, Japon wabi-sabi felsefesinden izler taşıyor: kusurun, geçiciliğin ve yaşanmışlığın güzelliği. Oysa Batı estetiği kusursuzluğu, parlamayı, tamamlanmışlığı yüceltmeye meyilli. Güzellik orada izlenmek için yaratılmış bir gösteridir çoğu zaman. Oysa Sugano için güzellik, gösteri değil gölge.