E-Dergi

Zamanında çocuğumu düzgün yetiştireyim niyetiyle aldım bu kitabı. 1 ay önce terapiye başladım. Ailenin ilk ve her şeyi düzgün yapan her şeyi başaran aileyi hiç üzmeyen, hep ebeveyn olmuş, çocuk olduğu unutulmuş ilk çocuğu olduğumu fark etmem ve hayattaki bu rollerden sıyrılmak istediğime karar vermem sebebiyle başladım terapi almaya. Kitabı da bu esnada okumaya başladım ve sanki kitap bana yazılmıştı. Özellikle bazı cümleler benim söylediklerimle birebir eşleşiyordu resmen... Bana ışık oldu diyebilirim. Ancak durumu fark etmeyenlerde farkındalık yaratır evet ama sadece yüzleşme üzerine bu kitap, peşinden çözüm yolları öneren bir kaynak daha okunmasını öneriyorum.

Başlarda gerçek üstü diyaloglar ve normal hayata benzemeyen konuşmalar beni rahatsız da etse, karakterlerin özelliklerindeki istikrar hikayeden etkilenmeme sebep oldu. Olgun insanların hikayesi olarak o karakter oturmuşluğu çok iyi yansıtılmış. Hikaye bazen akmadı ve tekrara düşülmüş hissi yarattı bende ancak sonu güçlü yazılmış bir roman olması sebebiyle etkilendim diyebilirim.

Güzel bir hikaye duyan herkes kitap çıkarabiliyor mu ya? Arkadaşına anlatır gibi kitap yazılmamalı.Kitapta şöyle bir bölüm var; İzmiri bilenler bilir şu cafe var işte o kafede oturuyorduk! Böyle yazılacaksa herkes kitap yazabilir. Sürekli tekrara düşmesi, daha nasıl anlatım dili olacak onun bile belirlenmemesi,şarkı sözleriyle kolaycılığa kaçmak.Hangi falsosunu saysam bilemedim.Hayatında ilk kez aşkı tadan bir kızın saplantılı duygularından başka bir şey değil.Daha konuşmayı bile beceremedikleri için yaşadıkları şeyi imkansız aşk sanıp ilahlaştırmaları.Ben öyle ortada ne büyük bir aşk gördüm ne de hayran duyulacak bir hikaye.Üstelik sonlara doğru karakter terapi sürecine giriyor ve yıllar sürmüş. Ben hep açılımlar yaşamasını ve kendini okuyabilmesini bekledim ama saplantılı duygularını devam ettirdi.Tek takdir ettiğim şey kitabı yazan ikiz bebeklerine bakarken geceleri yazmış.Bu konuda saygım sonsuz.Bu açıdan başarı saysam da yazar olmak istiyorsa kalemini güçlendirmesi şart.

Ben de ülkemizde bu üçlemenin beyaz perdeye aktarılması gerektiğini düşünenlerdenim. Bizim yüzüklerin efendisi serimiz gibi epik bir sinema üçlememiz kesinlikle ancak bu kitap serisi olabilir!

Sinan Canan hocayı yıllardır takip eder, okur, katıldığı programları izlerim. Çok kıymetli bir insan. Bu kitabı okuduğumda kaos yasasını, evrim teorilerini, atalarımızın yaşam tarzının kökleri baz alındığında nasıl rahatlayacağımızı, beslenmede kaçınmamız gereken davranışları, beynimizin nasıl çalıştığını bulabilirsiniz. Fraktalları da kendisinden okuyup öğrenmiştim. Bana çok şey katıyor. Kitaplarını okuyunca hayata bir daha aynı gözle değil daha büyük hayranlıkla bakıyorum. Kaos yasasını günlük yaşamıma geçirmeye çalışacağım.