E-Dergi

Sünnetle ilgili mevzular kitabın yarısını oluşturmaktadır, diğer yarısında ise İslamın diğer bilgi kaynaklarına yer verilmiş. Sünnetin "dört temel kaynak"ın başında yer aldığını söylemesi, yazarın Kur'an'ı ikinci plana attığı şeklinde anlaşılmamalıdır. Muhtemelen bu 'Hz. Peygamber'in örnekliği olmasaydı Kur'an'ı hakkıyla anlayamazdık' gerçeğine dayanmaktadır. Kitapta belirtildiği üzere, hadislerle ilgili -sahihlik açısından- hiçbir tartışma olmadığı, iddiasının ise ne kadar gerçeği yansıttığı tartışmalıdır.

İslam hukukunun hükümlerinde "zaman ve mekana" dayalı değişmelerin kaçınılmazlığı -geçmişten ve günümüzden örneklerle- dile getirilirken, bu konudaki ifrat ve tefrit yaklaşımlara değinilmiş ve değişmenin sınırları çizilmeye çalışılmıştır. Ancak kitapta günümüzde hangi alanlada değişime ihtiyaç duyulduğu konusuna çok fazla girilmemiş.

Klasik dönem tefsir anlayışıyla günümüzdeki tefsir anlayışı arasındaki farklar çok güzel açılanmış. Yazara göre klasik dönemde tefsirin ürettiği bilgilerin, yaptırım değeri kazanabilmesi için fıkıh kelam gibi disiplinlerin yorum sürecinden geçmesi gerekiyordu. Halbuki çağdaş dönemde, fıkıh, kelam gibi ilimlerin görevleri de tefsire yüklenmiştir. Ancak yine de kitapta çağdaş dönemdeki tefsir faaliyetlerine yapılan eleştiriler bana çok da tatmin edici gelmedi

Eğer bizim Mevlana Şems ve sufilerimizden değil de başka şahıslardan bahsedildiğini varsayarak okursanız biraz olsun tat alabilirsiniz diye düşünüyorum. Hem böylece romanda geçen seviyesiz ve edebe yakışmayan mevzular belki sizi daha az rahatsız eder!