E-Dergi

Bir kimsenin herkesi kendisi gibi bilmesi kadar saflık yoktur. Kadınların psikolojisine dair bir kitap olması bu kitbın erkekler tarafından okunmayacağı anlamına gelmiyor. Hatta erkeklerin okuması gerektiğine daha çok inanıyorum. Özellikle kadın erkek ilişikileri bölümü oldukça doyurucu şekilde hazırlanmış. Nevzat Tarhan'ı çeşitli etkinliklerde de tanımış olmamdan hareketle kitaplarında kullandığı uslubun oldukça anlaşılır olduğunu düşünüyorum. Bu bakımdan Kadın Psikolojisi adıyla yayımlanan kitaplar arasında da bu kitabın farklı bir yeri var bana göre.

1983'ten itibaren Töre, İkindiyazıları, Mavera, Albatros, Dergâh, Kayıtlar ve Hece gibi dergilerde görmeye alışık olduğumuz Şaban Abak daha önce Bağdat'tan Dönen Şiirler kitabı yayımlamıştı 1990 yılında. Bu, kitabın ikinci baskısı. Hangi şiir kitabı iki kere baskı yapabiliyor biraz düşünmek lazım. Bağdattan Dönen Şiirler bu nedenle de olsa okunmaya değer bir çalışma. Üstelik yeni baskıya altı yedi tane daha şiirin eklendiğini de hesaba katmamız lazım.

çocuk psikolojisinde oyunun yerini tutan hiçbirşey yoktur. oyun yeni harekate başlayan bir beden için bir bakıma bedenin kendini keşfidir. oynamayan oyunu sevmeyen çocuk aslında sorunlu çocuktur.
ailenin çocuğun oyun gereksimine cevap verme yeteneği elbette sorgulanır. ancak çocuğun oyun oynama gereksinimine zemin hazırlamak ailenin çocuk üzerindeki mükellefiyeterindendir.

çocuk doğası gereği ayrıntılarına vakıf olduğu bir oyuncaktan bir süre sonra bıkacak ve yeni bir oyuncak için arayışa geçecektir. bu bağlamda oyunların fazlalığı çocuğun tercih etme seçme yeteneğini de gelişitirecektir. söz konusu olan bir insanın yetişim süreci ise anne baba ve adayları için tavsiye edilmesi gereken bu kitabı öneriyorum.

bireysel yaşamanın tırmanışa geçtiği bir dönemde toplumsal hayatın duygusallığın terennüm etmek gibi birşey gazel okumak.
yazıldığı dönemden kopuk, yaşayan toplumdan kesitler sunmadığı ve daha çok soyut bir şiir tarzı olduğu yargısına karşı çıkan walter g. andrews, şiirin sesi toplumun şarkısı adlı incelemesinde gazel şiirinin gerçek hayatı yansıttığı ve yönlendirdiği iddasını öne atıyor.
gazelde anlam ve geleneğin beslendiği damara inmeye çalışarak şiirsel sözdizimin gazelde nasıl bir hayat bulduğuna geçişler yapan walter g. andrews, tekrarların, mazmunların arasında gazelin söz dağarının sınırlı oluşuna rağmen şairlerin sonu gelmeyen söz sanatlarını sergilediklerine dikkat çekiyor. ikiyüze yakın gazel, tahmis ve kasidenin kelimeleri üzerinde yaptığı araştırmada kelime tekrarlarının çok üst düzeyde olduğuna ve semantik yüzeyin sınırlı kaldığına değinen, ancak gazelin duygusal yönünün çok ağır bastığını belirten andrews, gazelde tasavvuf ve din; iktidar ve otorite sesinin/etkisinin toplumsal bir şarkıya dönüştüğüne örnekler üzerinde geniş açılılarla yer vermektedir.

türkçeye çevrilerek şiirde yzılım açısından unutulan gazeli diriltecek mi bilinmez ama bu kitabın gazeli anlamak konusunda hoş bir duyguyu besleyeceği şüphesiz.