E-Dergi

Bedenin ciddi hastalıklarla çığlık atması neye işarettir, nelerin sonucudur?

Gabor Mate, kronik hastalıkların tek nedeninin genetik faktörler ve kolayca belirlenecek sebep-sonuç bulguları olmadığını, pek çok araştırma sonuçları ve kendisinin gözlemlediği vaka örneklerinin analizleriyle anlatmış.
Ve diyor ki: Kronik stres = kronik hastalık…
(Kanser, ALS, MS, romatoid artrit, alzheimer, İBS, crohn…)

Kronik stresin kaynağı; duygularını bastırmak ve başkalarının duygularını daha çok önemsemek, kendini başkalarına göre düzenlemek zorunda kalmak, hayır diyememek, sınırlarının kaybolması, özerkliğinin kaybolması…

Kronik hastalıkları analiz ve tedavi ederken; “Psikonöroimmünoloji” adlı tıp alanı yaklaşımlarıyla bütünsel değerlendirme gerekiyor.
Yani; zihin ile beden etkileşimlerini, duygular ile fizyolojinin ayrılmaz bütünlüğünü incelemek…

Irvin Yalom ’un hastalarıyla yaptığı çalışmalardan seçtiği 10 psikoterapi deneyimi öyküsü…

Terapi sürecinin hem danışanlara hem de psikoterapiste olan katkılarını kapsıyor.
Psikoterapistin duygularına, yanlışlarına, kendisindeki ve uzmanlığındaki değişimlere tanıklık ediyoruz.
Danışanların ise; Yalom’un temel kaygıların kaynağı olarak varsaydığı, şu 4 değiştirilemez yaşam gerçeği ile başa çıkmalarına:
· Ölümün kaçınılmazlığı,
· Yaşamımızı kendi irademizle biçimlendirme özgürlüğümüz,
· Nihai yalnızlığımız,
· Yaşamın belirgin bir anlamdan yoksun oluşu…

Kitabın adı, bu 10 öykünün bir tanesinden geliyor. Aşkın içinden çıkamamış, bırakamamış, pençesinde sıkışıp kalmış birinin öyküsü… Yalom, bu öyküde kendisine “aşkın celladı” diyor ve şöyle açıklıyor:
“İyi bir terapist karanlıkla savaşır ve aydınlanmayı arar. Oysa romantik aşk gizemle beslenir ve incelendiğinde ufalanıp dağılır.
Yani aşkı öldürür terapist, ışık tutarak.”

Ardı ardına dizilmiş cümlelerle, kesintisiz, sürükleyici bir akış halinde; düşünceler, anılar, duygular, birbirini tetikleyen çağrışımlar… Tıpkı zihinler gibi…
Kahramanların zihninde, hayat hikayelerine bir yolculuk…
Bir de görünmezliğiyle gözlemleyip, his ve düşünceleri de algılayan, hikayeleri ortaya çıkaranın aktardıklarıyla, hayatların perde arkasına yolculuk…

Her yalnızlığın hem başka hem birbirine benzeyen yönleri vardı…

Yalnızların karşılaşması bazen bütünleşme bazen de teğet geçmeyle sonuçlanıyordu…

Yalnız olmayan da yoktu aslında, çünkü her yaşanmışlık anlatılamıyordu… Asıl konuşulması gerekenler konuşulamıyordu…

Herkes kendisi için yapacağını yapıyordu, hayat buydu…

“İnsan vücudunu öğrenmek diğer her şeyi öğrenmekten farklıdır: İlgi odağı sizsinizdir ve insan vücudu üzerinde çalışmanın benzersiz bir dönüştürücü gücü ve doğurganlığı vardır.”

Beyinden başlayıp ayaklar ve parmaklara kadar bedenin içinde neler olup bittiğini hatırlatıyor.

Ve bilimsel bilgilere boğarak değil…

Önce doktorumuzun o beden alanıyla ilgili bir anısıyla başlıyor ve vaka üzerinden bilgileri aktarıyor her bölüm.

Ardından bir tabloyla, mitolojik bir hikayeyle, dünyadaki sosyokültürel yaklaşımlarla, felsefeyle, müzikle veya tarihle birleşiyor.

Bedenin gerçekliğini ve muhteşemliğini, keyifli ve samimi bir akışla anlatıyor.

Oğlumu daha iyi anlamak için okumaya başlayıp, kendi ergenlik ve ilk yetişkinlik zamanlarımı da gözden geçirmeye sevk eden harika kitap…

Hayvanların, bebeklikten yetişkinliğe (hatta ölene kadar) davranış ve yaşayışlarını izlemiş bilimsel araştırmaları, ergenlik dönemi açısından inceleyip yorumluyor.
İnsanlardaki karşılığını; ergenler, genç yetişkinler, ebeveynler ve toplum ölçeklerinde bağlantılandırıyor.
“Delişmenlik Çağı”nda ilk kez karşılaşılan ve yetişkinliğe geçiş için aşılması gereken şu temel zorluklar, kitabın ana odağını oluşturuyor:
1. Güvende olma
2. Sosyal hiyerarşilerde yön bulma
3. Cinsel iletişim kurma
4. Yuvayı terk ettikten sonra başının çaresine bakma
Bu zorluklarla karşılaşınca yaşanılanları, aşmak için gereken koşulları; fiziksel faktörler bakımından değil davranışsal ve duygusal olgunluk, toplum ve çevrenin etkileri bakımlarından açıklıyor.