E-Dergi

Ahmet Ümit'in bana hiç hitap etmediği bir kitaptı. Ne başlayabildi, ne bitirebildim. Şiiri çok çok çok sevenler muhakkak bu kitabı da seveceklerdir.

Sevimli bir kadın kitabı olarak sıkılmadan okudum. Aslında neredeyse zihnimde bir film izledim. Bence yazar sahneler arasındaki geçişleri işaretle veya bir kaç satır atlamak suretiyle belirginleştirmeliydi. Çünkü son derece akıcı bir dili olmakla beraber biraz ruhsuz, biraz dümdüz ve sanatsız bir anlatımı var. Dolayısıyla otomatiğe bağlayıp okurken siz hala kendinizi bitmemiş bir durumun içinde zannederken başka bir mekana geçtiğinizi bir kaç cümle sonra fark ediyorsunuz. Yine de eğlencelik bir kitap olarak okumaya değer görüyorum ve tavsiye ediyorum.

Genel anlamda konusunu bildiğim bu kitabı, fazla travmatik olacağını düşünerek uzun zaman okumadım. Ancak o kadar da acıklı bir kitap değildi. Konu acıklı elbette ama anlatım zorlayıcı değil. Yine standart Sarah Jio kurgusuyla karşılaşıyorsunuz ve bunu yazarın kitaplarındaki imzası olarak kabul ediyorsunuz. Erkek okuyucuya tavsiye etmiyorum elbette.

Sarah Jio zaman içinde sıçramalarla ördüğü genel roman kurgusunu bu kitapta mektuplar aracılığı ile sürdürmüş. Yazarın sihirli bir dili var. Okumasam bir şey kaybetmeyeceğimi bile bile, eski Türk filmi tadında okudum. Hoş zaman geçirdim. Romantik bayanlar için çerezlik bir kitap olabilir. Erkeklere fazla öneremiyorum, durduk yere edebiyattan soğumalarını istemem.

Yine Sarah Jio'nun okuduğum tümm kitaplarında olduğu gibi, bir ileri bir geri, zamanda atlayışlarla kurgulanmış bir kitap. Çatı neredeyse bütün kitaplarında aynı. Okumasanız da bir şey kaybetmeyeceğiniz romanlar. Ancak Sarah Jio'nun sihirli bir kalemi var ve size kendisini okutuyor. Özellikle yoğun tempolu, iş stresinin arttığı zamanlarda gerçek dünyadan uzaklaştırması, benim için yeterli oluyor. Erkeklere değil ama özellikle daha romantik ve naif oldukları için bayanlara tavsiye ediyorum. Erkek okuyucuların dünyasına hitap etmeyeceğini düşünüyorum.