E-Dergi

Yazarımızı @cerenlerin_efendisi olarak instagramda izlerken kitabını okudum. Tek kelimeyle muhteşemdi. Kitap kapağından imla kurallarına uygun cümlelerine, yerli yerinde sanatlarından tam dozunda tutulmuş dramına kadar çok beğendim. Rahatlıkla ağlak olabilecek konu tamamen doğal yaşama oturtulmuş. Çok güzel buldum açıkçası. Tavsiye ediyorum.

Molly, ölünceye kadar ninesinin gözetiminde yaşamış, hayatın gerçeklerini anlamakta zorlanan, kitapta açıkça yazılmasa da bence Asperger sendromlu bir kızımızdır. Büyük Regency otelde temizlik departmanında çalışmaktadır, tuhaf davranışları ve takıntıları vardır. İşini çok iyi yapan Molly, odada bir ceset bulursa olaylar nasıl gelişir? Bu hikaye harika bir film senaryosuna dönüşebilir. Kim bilir belki de yapılmıştır filmi. Tabi bol bol olay üretilebilirse dizi bile olur. Çünkü Molly'yi hepiniz tanıyorsunuz. Duygu durum bozukluklarının ve nörolojik sendromların güncel hayata bu kadar girmediği zamanlarda O, sizin komşunuzun oyuna girmez, girse huzur vermez veya huzur bulmaz çocuğuydu. "Ele benzemedik" tavırlarıyla bayramlarda büyük dayının evinde karşılaştığınız uzak akrabaydı. Ödevleri dört dörtlük yapıp yüksek not alırken teneffüste saklambacın kurallarına uyamayan arkadaşınızdı. Bir şekilde inandığınız zekasının gücünü, hareketleriyle bağdaştıramazdınız. Tanıdınız Molly'i.

Müthiş bir kitaptı. Karakterler çiftlik hayvanlarıdır. Roman, 1940'lardaki sosyalizme eleştirel bir bakış getirerek edebiyatta yergi türünün en başarılıları arasına girmiştir. Ayrıca önder domuzun da Stalin olduğu bilinmektedir. Kitap kapakları beni gereksiz bir şekilde etkiliyor. Bu yüzden bir türlü elime alamamıştım. Büyük bir zevkle, ibretle, neredeyse her sayfada altı çizilecek cümleler bula bula, ders alarak okudum. Bence seçme ve seçilme yaşına yaklaşan gençlerden itibaren herkesin okuması gerekiyor. Hatta başucu kitabı yapıp ara ara hatırlamakta fayda var. İyi okumalar...

Yaşıtlarım okudu, bitirdi, unuttu, ben yeni okudum. Altını çizdiğim, "ben de böyle düşünüyorum" veya "ben bunu daha önce neden düşünemedim" ya da "ben bunu neden böyle ifade edemiyorum" dediğim pek çok cümlesi vardı.
Yine de benlik bir roman değil. Fantastikleri, bilim kurguyu, efsunlu, sihirli, şeyleri, insanüstü olayları sevemiyorum. Sanırım fazlasıyla düz bir insanım. Siz muhakkak okuyun.

Bige hanım hem anneannesiyle dedesinin aşklarını, hem sevgi, emek, hoşgörü, adalet, görgü, görenek, yüksek ahlak dolu o çok özlediğimiz yakın zaman Türkiye'sini anlatmış. Sıcacık, samimi bir geçmiş...Son yıllarda yaşadığımız ahlak ve görgü erozyonunun dumanlı kötümserliği içinde ışıklı bir yol gibiydi. Özellikle günümüzde, her kanaldan gözümüze gözümüze sokulan kinli, kavgalı, seviyesiz ve düşük seciyeli atmosfere ve gerilen sinirlerime iyi geldi. Tavsiye ediyorum. Özellikle 60'lı, 70'li, 80'li yılların çocukları kendilerinden de çok şeyler bulacaklardır.
Emekleriniz için çok teşekkürler Bige Hanım. Büyüklerinize rahmet diliyorum.