E-Dergi

En sıradan ve hayatta amacı olmayan insanın bile başkalarının hayatına anlam ve değer kazandıracak yeteneğe sahip olduğu, kişinin kendi sınırlarının farkına varması için tek engelin kendisi olduğunu anlatan bir roman. İlgiyle okuyup keyif alabilirsiniz.

Aynı babanın biri meşru diğeri gayri meşru olan fakat babaları ölene kadar da bunu bilmeyen Emir ve Hasan’ın Afganistan’da yaşadıklarını anlatan sürükleyici bir olaylar zinciri.
Çocukların korkuları, pişmanlıkları, zayıflıkları ve yıllar sonra yetişkin olarak bu eksikliklerin üstesinden gelme çabası bu romanda çok güzel betimlenmiş.
Kabil’de monarşinin son dönemlerinde Emir (zengin çocuğu) diğeri hizmetkârın oğlu Hasan (Hazara) ve yıllar sonra Hasan’ın oğlu Sohrab arasında geçen ilişkiler, bir babanın meşru ve gayri meşru çocuğu olup herşeyden habersiz bir şekilde aynı malikânede yaşamakta olan iki arkadaşın birbirlerine gösterdikleri ve gösteremedikleri fedakarlıklar kitapta çok etkileyici anlatılmış. Hayatın inişli çıkışlı yollarında ne oldum demekten ziyade ne olacağım demenin çeşitli örneklerini bu kitapta görebiliriz. Uçurtma ile başlayan dostluk yeni yıllar sonra uçurtma ile devam ediyor. Sonuçta hayat devam ediyor (Zendagi Migzara).

Satranç oyununu hafızadan kendisi ile oynayan tanınmamış bir adam ile dünya satranç şampiyonunun arasında geçen mücadelede, satrancın zihinsel açıdan insanlar üzerinde yarattığı değişim görülmektedir. Dünya şampiyonunun entellektüel bir kişiliği olmamasına rağmen gelişmiş satranç zekası, Gestepo tarafından tutsak edilmiş saygın bir doktorun yanlızlığına dirhem olan zihinsel satranç oyun kabiliyetine karşı gelmektedir. Oldukça ilginç bir eser.

Kitap okunmasının ve bulundurulmasının yasaklandığı ve en ağır biçimde cezalandırıldığı bir toplumda, her kitabın arkasında bir insanın tecrübesi ve çabasının yattığı fikrinin kafa karıştırmasıyla başlayan bir mücadelenin öyküsüdür.
Her şey çok basitleştirilip ve özetin özeti haline getirilerek hap biçimini alan yaşam tarzı insanları robotlaştırıp, sosyal açıdan yalnızlığa itmektedir. Entelektüel kelimesi bir küfür olarak nitelendirilmektedir.
Sisteme göre insanlar diğerinin sureti olursa aralarında fark olmayacak ve böylece çok okumuş birini sisteme verebileceği bir zararda ortadan kaldırılacaktır.
İnsanların bir şeyin nasıl yapıldığını bilmeleri yeterlidir. Niçin yapıldığını sorgulamalarına gerek yoktur. Mutsuz bir insan istemiyorsan kaygı yaratacak bir soruda ona iki bakış açısı vermemek, dahası hiç vermemek gerekmektedir.
İnsanları gereksiz bilgiler ile donatarak kendilerini zeki hissetmelerini sağlayıp, olaylar arasında bağlantı kurabilmelerini sağlayacak felsefe ve sosyoloji gibi alanlara girmelerine izin verilmemelidir.
Belki de gerçeklerle karşılaşmak yerine, gerçeklerden kaçıp eğlenmek daha iyidir. Fakat içinde okuma aşkı olanlar için kitaplar fotografik hafıza ile belleklere kazınarak sonraki nesillere aktarılacaktır. Herkes öldüğü zaman geride bir şey bırakmalıdır. Bu bir çocuk, bir kitap, bir resim olabilir. Böylece insanlar ona bakıp seni orada görebilecektir.

Nedenler, girdiler veya çabaların azınlıkta kalan bir kısmının sonuçlar, çıktılar veya ödüllerin çoğunluğuna yol açtığını biliyor muydunuz? Pratik bakımdan çabanın beşte dördünün büyük ölçüde sonuçla ilgisi olmadığını. Yaşamınızı mümkün olan en az çabayla kontrol altına almak istemez miydiniz? Her fırsata odaklarmak yerine mutlu olacağınız %20'lik kısma odaklanmak ama ödülünde aslan payını kapmak. Herşeyde %80'ni yaratan %20'yi araştırmak ve ortaya çıkardığımız olguları çoğaltmak için uğraşmak, hem çalışmak hem zevk almak, hem başarılı olmak hem de sevdiklerimize yeterli zaman ayırabilmek. Daha iyi, daha yararlı ve daha mutlu bir insan olabilmek adına bu kitap okunabilir.