E-Dergi

Yerli polisiyeye hizmet açısından seviniyorum Nihal serisine. Sayıları ve nitelikleri artsın dilerim.
Nedensellik güzel işlendiğinden ve konular güncel/ilgilenilesi olduğundan merakla okudum. kitap/yazı sevenlerin hoşuna gidecek enstantaneler de güzeldi. Bunun yanı sıra bazı bölümlerin metne hizmet etmediğini düşünüyorum.
Ezcümle sıkı bir editoryal çalışmayla bambaşka bir çehreye bürünebilecek bir kitap olmakla beraber mevcut hali de alınası, okunası.

Yer yer mesaj kaygısı hissettiğim (karakterler üzerinden Allah’ın dünyadaki adaletinin sorgulanması ve çıkarımın inançsızlığa evrilmesini sevmiyorum) sonra yok yav karakter böyle (yani bu karaketer için şart mı bu inançsız düzleme akmak oradan Allah’ı bulmaya çıkamaz mı yol) yazar ne yapsın dediğim, nedenselliğin güzel ilerletildiğini düşünüyorum. Bu bağlamda merak ederek neden bu kadar çok şeyin yığıldığını da (mebzul miktarda yan/ana izlek var) sorguladığım kitap.
Kadın karakterlerin hayatı üzerinden yakın tarih okuması bilindik bir hal olmakla beraber güzel de kotarılmış bence.
Aralara sessizce yerleştirilen -bazı- çıkarımları sevdim.

Yazmanın sağaltıcı etkisini müşahade etmeye vesile olurken yazı pratiği de yaptıran kitap. Eline kalemi alıp nasıl akıtacağını bilemeyenler için iyi bir rehber.

"İnanmak/inanmamak/inanan neden inanmaz olmuş" alan araştırmasından ziyade inanmamanın güzellemesinin subjektif bir araştırma tekniği ile ispatlanmaya çalışıldığı son derece taraflı, manüplatif sorularla dolu bir dosya olmuş. Kitap demeye dilim varmadı zira. Mukayese edilen şeylerin eşitsizliği, yönlendirmelerin göz göre göreliği üzdü. Sağduyulu inananlara/alimlere bir sıçrama tahtası -inanmanın, Allah'ı sevmenin verdiği iç huzurunu temsil ve tebliğle yaymalarına vesile- olmasını dilerim bu üzücü satırların.

Neden yazıldığını, kime/neye hizmet ettiğini, kimi/neyi yerdiğini anla-ma-dığım bir kitap. Benzerlerini Dan Brown türevlerinden okumuş olmak da cabası. Hal böyle olunca da bir maksat/inşa çabası dahilinde yazıldığını düşündüm doğrusu. Ürküttü beni bu durum. Şeriat -namaz- (tasavvufun ilk kapısıdır bunu önemsemeyen küçümseyen bir hak yol olamaz. (şeriat, tarikat, marifet ve hakikat) Kitapta yer yer bunu hissettim. Deizm/tasavvuf kaynaştırılmaya çalışılmış. Bu yaşam felsefem açısından doğru bulmadığım kısmı.
Edebi açıdan da bir yere oturtamadım.
Keşke daha sıkı bir editoryal çalışma yapılsaymış. İçindeki bilgilerle dil yanlışlarını (Ayetin “Ya eyhuhellezine..” diye yazılması, çıkarmak yerine çıkartmak denmesi vb)) örtüştüremedim. Şaşkın bir şekilde, şaşkın gözlerle, dalgın bir şekilde ifadelerinin çok ve yetersiz.
Ve bir yorumda yazıldığı gibi: Dikkat edilmesi gereken yer çok; inanan açısından.