Hangi Batı? Hakkındaki Yorumlar

Kitabı üç bölüm olarak ele alacak olursak, birinci bölüm ,ki ben vasat buldum, batıyı sanat daha çok da edebiyat yönünden değerlendirip, bizdeki bazı yazarları da batı hayranlığı ile eleştirmiş yazar. İkinci bölüm, ki en çok beğendiğim yer oldu, batıyı politik yönden ele almış, değerlendirmeleri ve tespitleri okunmaya değer. Ayrıca muasır medeniyet kavramının batı medeniyeti demek olmadığını da güzel açıklamış. Son bölüm, meraklısına notlar şeklinde yer alıyor ve ikinci bölüm kadar güzel.

Attila ilhanın batıya angaje olan aydınları eleştirdiği eseri.

usta bir kalem ve muazzam bir kitap.

gözünü gerçeklere kapamayan bir yazar. atilla ilhan ın kitaplarıyla ilk tanışmam. diğer kitaplarını da okumayı çok istiyorum.böyle cesur yazarları seviyorsanız bu denemeyi severek okusunuz. okuduktan sonra bakış açınızı değiştiriyor.

şairler de eleştirirmiş hemde en iyisinden.

atilla ilhan karşılaştırmalı olarak ele aldığı batı medeniyeti bilimsel olarak takdir ettiği fakat kültürel ve tarihi olarak yerdiği bir kitap.

Yazar kitabında tanzimattan günümüze kadar ki süreçte, ülkemizin batılılaşma sürecindeki yanlışları, batılılaşmanın yanlış anlaşılması üzerinde duruyor. Anti-emperyalizm ekseninde kavramların doğru anlaşılabilmesi açısından faydalı bir kaynak.

Atilla İlhan'ın sadece şair olmadığını gözler önüne seren bir eseri daha.

Attila ilhan şair kimliğiyle ön plana çıkmışsa da ülkemizde ki ve dünyada ki değişim ve siyaseti çık iyi bir şekilde analiz edip okuyucuya en sade şekilde anlatmayı başarmıştır. aydın geçinmeyib gerçek aydınlarımızdandır

"Bir kere yaptığımız batılılaşmak değildi. İkincisi batı bizim sandığımız gibi değildi, üçüncüsü batının ulaştığı yer özenilecek değildi." diyip diyip sorguladığınız bir kitap

Atilla İLHAN farkıyla batıya dönemsel bir bakış, belirli dönemler elealınsada günümüzde değişen pek bir şey yok.

Attila ilhan iyi bir şair olduğu kadar önemli bir fikir adamı.Türkiyeyi gerçekten dert edinenlerden.

Attila Ilhan'ın ne demek istediğini somut insan manzaralarıyla görmek isteyenler Arnavutköy amerikan kız lisesi mezunu Ayşe Kulin ve Münir Üstün arasında geçen kitap sohbetini seyretsinler.

Atatürk ten sonraki yapılan hataları ve batıyı anlatan güzel bir kitap daha tavsiye ederim.

Harika bir Attila İlhan kitabı.

Oldukça keyifli.. Bir çırpıda okudum

Çağdaşlaşmakla batılılaşmak aynı şey mi? Çağdaşlaşırken batılılaşıyor muyuz; yoksa batılılaşırken mi çağdaşlaşıyoruz? Acaba bunlardan sadece birisi mi yoksa her ikisi mi? Yoksa hiçbirisi mi?
Okurken cevaplarını buluyorsunuz.

Yazar hangi batı sorusunu sorarken yurd dışında yaşamış olmanın verdiği güvenle kalemini oynatıyor. Sorulan sorunun ağırlığını pek taşımıyor kitap. Dönemin tarihsel tarışları içerisinde kalıyor. Ama şöyle bir faydası var 1950 1960 yıları arasındaki gündem tarışmlara vakıf oluyorsunuz. Tam anlamıyla sağlam bir batı eliştirisi göremedim kitapta.

Aslında çoğumuzun gözümüzde büyüttüğü batının gerçek yüzünü güzel bir dille anlatıyor.

Atilla İlhan'ın batı hayranlığı meselesini çok güzel işlediği kitap.

böyle solcu aramakla bulunmaz. sanki karşımda konuşuyor. cemil meriç bu ülkede biraz yermiş çokça övmüştü Attila İlhan'ı özellikle anlatımını.

Kitap 1970 lerde yazilmis ama o günki örneklerden yola çıkarak şu an olup biten olaylari yorumlamak okuyucuya kalmış.Fikirler gayet açık ve kitap kısa kısa bölümlerden oluştuğu için okunması da kolay.İçinde bulunduğumuz durumu kavrayabilmemiz için çok önemli bir kitap.

Geçtiğimiz haftalarda Batı'nın Deli Gömleği kitabını okumuştum yazarın. O kitap biraz daha batılı devletlerin Türkiye üzerinde kurmaya çalıştığı tahakkümden bahsediyordu. Hangi Batı ise işe biraz daha içeriden bakan bir kitaptı. Yani Türkiye Batıyı nasıl görüyor, neresinde olmaya çabalıyor ve bunun ne kadarını başarabiliyor? Yahut tam tersi batının bir parçası olmalı mı bunu sorguluyor. Sıklıkla Mustafa Kemal'in batıcı olmaktan ziyade "muasır medeniyet" ifadesine atıfta bulunarak aslında mevzunun batı olmadığını, çağdaşlaşmanın başarılmasını ve ilerici medeniyetlerin gerisinde kalınmaması gerektiğini anlatıyor. Sert ve altı dolu İnönü eleştirileri var mesela ve İnönü'yü Tanzimatçı yönetim ile kıyaslayarak onlara benzerliklerinden dem vuruyor yazar. Günümüzde epey tartışılan İnönü'nün, aslında eleştirilebilir tarafları olduğunu düşündürdü bana okurken.

Gerçek bir entelektüel olan Atilla İlhan'ın Batı medeniyetine ve Batılılaşmaya ilişkin düşüncelerini içeren değerli bir eser.

Eski zamanları anlatan bir kitap, biraz sıkıcı

Batı ile ilişkilerimizi günümüz açısında iyi değerlendirebilmek için geçmişin aynasına bakmak şart. Attila İlhan'da bunu çok net gözler önüne seriyor eserinde.

Attila İlhan'ın bakış açısı ile değilde gerçekten asıl görmemiz gereken BATIYI karşımıza çıkartıyor.
Bu eseri okuduktan sonra anlıyoruz ki Atatürk'ün muassır medeniyetler seviyesine ulaşmaktan kastının batıya benzemek olmadığını...

Neden batıya biz olarak bakamıyoruz, neden sevmek için kendi yüreğimizi kullanmıyoruz, neden çabucak kendimizden geçiyoruz? Böyle kitaplarla bu sıkıntıların üstesinden gelebiliriz.

Sağlam solcu olan Attila İlhan'ın emperyalist Batıyı eleştirisini ve onları tahkir etmesini bu eserde görebiliriz.İnanılmaz bilgiler var bilgi kalabalığı içinde boğulmamanız için kitapta sadece yüzeysel bilgilere itibar edin.Ancak eleştirdiğim nokta şu ki o dönemde batıya kayan Türkiye'nin Attila İlhanın '' Nasıl Kominist Rusya'ya '' daha da yaklaşırız düşüncesinin bir ürünü.Batı kötü ama Rusya iyi mantığıyla yazılmış.Kesinlikle okunmalı derim.

İlhan, Batı’yı bir çok yönü ile ele alıp eleştirdği eserine batının ne olduğunu ne olmadığı o kendine has uslubu ile ortaya koyuyor.

Kitabın ilk bölümü Attila İlhan'ın Fransa ve Batı üzerine yazılarından oluşuyor. Daha sonra Türk siyasi tarihi ve ülkemiz hakkındaki birçok saklı kalmış gerçeği onlarca kitap okumadan Attila İlhan'la keşfediyor, kritik edebiliyorsunuz. Kitabın en güzel yanıysa gerçek bir rehber olması. Mustafa Kemal'i ve Kemalizm'i anlayabilmek Attila İlhan'dan ve onun karşılaştırmalı, kanıtlı düşüncelerinden geçiyor. Aydınlığının gereğini yerine getirmiş bir aydın, harika bir eser.

"Batılılar temiz görünürler ama yakından baksan kulaklarının arkasında bir karış kir vardır" gibi hoş anektodların olduğu okunası bir kitap. Özellikle avrupalılar'a hayranlık duyma illetine tutulanların dertlerine deva bir kitap.

gerçekten yazıldığı dönem de göz önüne alındığında oldukça güzel bir eser. batı nın hangi batı olduğunu çağdaşlaşmanın ne olduğunu ve nasıl batılılaşmaya dönüştürüldüğünü öğrenmek istiyorsanızz mutlaka okuyun. Atatürk sonrası O nun çağdaşlaşmasının nasıl batılılaşma oldu neden ille batılılar gibi olmaya çalıştık gerçekten unları oldukça güzel ortaya koymuş yazar. üstelik bu kitabın 70 lerde yazıldığını düşünürsek Attila İlhan ın nasıl bir aydın olduğunu anlıyoruz...

Attila İlhan bu kitabında Batı'nın eskiden beri süregelen oyunlarını okuyucunun gözü önüne sermiş, bunları somut örneklerle güçlendirerek, ülkenin darboğazdan çıkışı için kendisinin önerdiği çözüm yollarını okuyucuya sunmuştur.

Offf nasıl üzülüyorum Attila İlhan'ı ölmeden önce keşfedemedim diye...Okudukça üzülüyorum, daha çok okuyorum daha çok üzülüyorum. Hiç olmazsa bir kaç söyleşisini izlerdim, tvde gördüğüm yerde kaçırmazdım, belki de tanışmaya çalışırdım valla. Bu kitabı ben yazsam düşüncelerim %95 böyle olurdu-kendisine katılmadığım bir kaç nokta var sadece. Kitaplardan alıntı yapmayı pek sevmiyorum, kolaycılık gibi geliyor bana ama bazen de yapmadan duramıyorum. Buraya almak istediğim tüm satırları yazsam kitabın da özetini yapmış olurum, onun için, daha yeni Vedat Türkali'nin Kayıp Romanlar kitabını bitirmiş biri olarak, şarkı türküyle ülke olunabilineceğini sanıp oyuna gelenler için şu alıntıyı yapacağım sadece: Senegalli aydın Diop der ki: 'sömürgeci bu, sömürdüğü ülkeyi uygarlaştırıyorum der, bunu o ülkeye kendi kültürünü ve teknolojisini aşılayarak yapar, öyle ki sen bağımsızlığını elde ettiğin anda, birdenbire ekonomik ve kültürel olarak kıyamete kadar ona bağlanmış olduğunu fark edersin: Üstelik, bu arada ulusal kişiliğini yitirdiğinden, bir uşağın efendisine bağlılığına benzer bir bağlılıktır bu' Düşündürücü değil mi?...

Söylediklerinin şu anda bir çok insanın dilinde olması, onu daha okunur kılıyor bence. Ve kaç kişi bu kadar sağlam bir alt yapıyla, bu kadar dibini kazıp bu kadar derin bilgi vererek yapıyor bunu? Konuşuyoruz konuşuyoruz ama ne biliyoruz biz? Duyduklarımızı tekrarlıyoruz, papağan gibi. Ülke olarak içinde bulunduğumuz durumun nedeni ne, ne zaman ve nasıl girdik bu yola-kaç kişi merak edip araştırıyor acaba?

Bu kitapta çok ders var, daha fazla okumasını ve anlaşılmasını diliyorum. Attila İlhan'ı çok takdir ediyorum ve büyük zevk alarak okuyorum. Ve özeniyorum...

Kitap Fransızların Cezayirlileri ve aynı dönemde diğer bölge ülkeleri olan Fas, Tunus'u sömürgeleştirerek "modernleştirmesi-batılılaştırması" ve aynı dönemde Türkiye'de meydana gelen batılılaşmanın üzerinde duruyor. Buradan yola çıkarak yapılan hataları ve bunların bugün içinde değerlendirilmesini bizlere sunarak batılılaşmanın yönüne karşı bir duruş sergiliyor diyebilirim. Sevilerek okunacak bir kitap.

saygışar

Attila ilhan asla bir fransız hayranı değildir, kullandığı kelimelerin aslında birçoklarının Türkçe sandığı yabancı kökenli kelimeler olduğu ortadadır ve verdiği bazı yabancı kavramları da bir yabancı hayranlığı olarak değil, kavramın kökeni hakkında bir bilgi olarak algılamak doğru olur; Attila İlhan fransızca da bilir, paris yılları onun gözünü açmıştır. Fransızların Cezayiri sömürgeleştirmesini, Türkiyenin batılılaşma = başkalaşma = özden kopuş halindeki gibi görmektedir. Yani onlar cezayirliler kabullenmiyor, kültürlerini koruyor, biz onlar gibi batılı, amerikalı gibi olmaya, kendi kültürümüzden uzaklaşıp ona yabancılaşmaya başlıyoruz, bu yanlış.

yazar bu kitabında asıl olarak ismet paşanın hamasi batıcılığı ile ataürkün modernistliğinin farklarını izah ediyor ve ismet inönü devrinde yapılan bir dizi batılılaşma adına yapılan yanlışlıklar anlatılmaktadır. kitabın il başında atatürküntrabzon liseli öğrencilerle yaptığı konuşmada ısrarla vurguladığı muassır medeniyetler seviyesine çıkacağız hatta geçeceğiz stratejisini ismet inönünün batılılaşma olarak algılamasını anlatıyor. ve batıcılık görüşüne önemli bir muhalefet olarakj raflarda yerini alıyor.

1960 parısınde afrıkalıların trenın sonuna eklenmıs bır vagonda beyaz fransızlardan ızole bır sekılde seyahata mahkum oldugunu tasavvur edebılırmısınız?kıtabın yazarı bunun canlı sahıdı.bunu duyunca ırkılıyor ınsan. bıraz dusunup aynı fransanın hatta ınsan haklarını savunmayı kımselere bırakmayan avrupanın bızım kurtlere kotu davrandıgımızı ıkıde bırde bagırması aklına geldıkce cıldırıyor ınsan.

Valla Batılılaşma konusunda bayağı bilgi sahibi iseniz ya da bu konuyu araştırıyorsanız boşuna bu kitabı akmayın. Çünkü Attila İlhan 1970 lerde yazmış bu kitabı ve yazdıkları da artık herkesin ağzındaki şeyler. Tabi o zamanlar büyük yankı uyandırmış o başka. Ama size tavsiyem sakın 6-7 milyon verip de bildiğiniz şeyleri okumayın..