Sevgili Yazar Ahmet SÖYLEMEZ,
Ahmet abimizi kaybettik... bir sabah kap krinizine yenik düştü...
bu kitabından bir bölüm paylaşmak istiyorum...
"Benim yolculuklarım zorunluluklarımdır.
Son günlerde bir emekli olasım var, sorma gitsin.
Çürümüş bir sistemin içinde onca pisliği görerek, burnumun dibinde algıladığım tiksinçlik yaratan kokusundan nefret ederek yaşamak ağır geliyor.
Ama ne çare, ekmek parası diyor, tüm bu saydığım sevdiklerim adına devam ediyorum hayata.
Şöyle böyle bir ucundan yaklaştım emeklilik dönemine ama yüreğimde başka bir özlem daha var ki, onu tüm bu saydıklarımdan daha fazla özlüyorum artık. ÖLÜMÜ"
bir kalem de tükenmeden alın bu kitabı derim...
Sevgiyle...