E-Dergi

Yazarın bilgili ve etkili olduğu muhakkak. Meclis konuşmaları Türkçe - Osmanlıca karışımı olduğu için, kitabı okurken elinizde sözlükle epey zaman harcıyorsunuz. Osmanlıca'ya hakimiyetiniz yoksa tavsiye edebileceğim bir kitap değil, çünkü kelimeleri anlamadığınızda işler çok zor oluyor. Fakat tarihi özellikle de o dönemi anlamak adına güzel bir kitap.

Nitelik olarak beklediğimin çok altında kalan bir kitap. Asi ama bir şeyler yapmış kadınları görmek istiyorsunuz kitabı okurken. Fakat kitap, hapishanede tutulmuş günlüklerden oluşuyor ve hapishanede yaşananların gereksiz direnişler olduğunu ve sadece 'direnme' eylemini gerçekleştirmiş olmak için yapıldığını görüyorsunuz. Ne roman olarak ne kültür olarak faydalı olduğunu düşünmüyorum.

Kitapta gerçek hayatta yaşanmış örnekler mevcut. Bu olayların da pek çoğu polisiye roman tarzında akıcı bir şekilde anlatılmış. Ve yazar her olayda, gerek aralarda gerekse olayın sonunda hafızaya ve psikolojiye dair tıbbi ve bilimsel verilerle olayı aydınlatmış. Bazı olaylarda, olayın gerçekleştiğinden şüphe duyacak kadar dehşete düşebiliyorsunuz. Çocuk istismarı gibi konulara ilgisi olanlara tavsiye ederim.

Paulo Coelho felsefi bir kahraman yaratmıyor bence. Aksine herkese hitap etmeye çalışıyor. Kitapta zaten din kavramı üzerinde değil sevgi kavramı üzerinde durulmuş. Dinlerden net olarak bahsedildiği tek yer kitabın sonunda her üç din adamının da birer hikaye anlatmaları. Nitekim anlattıkları hikayelerden de anlaşılacağı üzere asıl olan sevgidir diyor Kıpti...
Yani kime inanırsan inan, inandığını ve O'nun yarattıklarını sev... Sevgi evrenseldir ve sen sevgini verdikçe o da sana geri gelir...
Bu yüzden okunması gerekli kitaplardan olduğunu düşünüyorum.

Romanlaştırılmış bir kişisel gelişim kitabı ve her iki yönü de etkileyici. Gündelik hayatımızda yaşadığımız ve hatta farkında dahi olmadığımız çekingenliklerimizi, cesaretsizliklerimizi, zayıflıklarımızı başkasının gözüyle görmek ve başa çıkmanın yollarını öğrenmek zevkli oluyor. Roman kurgusunu da gayet başarılı buldum. Okunması gerekli diye düşünüyorum.
Bitiş kısmına ilişkin eleştirileri okudum haksızlık sayılmaz. Bitişi her Türk filminden aşinalık kazandığımız türden. Fakat aslında kurgusundan, gelişim bölümünden böyle bir bitiş beklemediğiniz için ve kitabı kapattığınızda, hafızada kalan en net bölüm de bitiş kısmı olduğu için hayal kırıklığına uğramak kaçınılmaz oluyor...