E-Dergi

Hepimizin bir şekilde, dinlediği, okuduğu ya da izlediği Anadolumuzun üç güzel efsanesini destansı bir dille anlatmış Yaşar Kemal. Özellikle Köroğlu'nu çok beğenerek okudum. Yalın dili, içten anlatımıyla yazarın en beğendiğim eseri diyebilirim.

Doru Kısrağın gözünden okuyorsunuz hikayeyi, yıllarca sahibine hizmet etmiş, onlarca yarış kazandırmış, yaşlanınca yemden sudan kesilen sonrada yılkıya bırakılan bir kısrağın hikayesi...

Kimi zaman hüzünlendiriyor, kimi zaman kızdırıyor, ama sonunda...

Toplumdaki umursamazlığın, ilgisizliğin ve yetersizliğin sonunda el birliği ile "Namus Cinayeti" adı altında Santiago Nasar'ın adım adım ölüme gitme öyküsünü, sıkılmadan, yorulmadan okurken, sonunu en başından bilmeme rağmen ilgimi hiç kaybetmedim. Marquez'in yaşanmış bir olaydan esinlenerek yazdığı bu kısa öyküde, kendi toplumumuzdan da bir şeyler var. Akıcı ve sade bir dille yazılmış, Marquez'in tarzı gereği detayları bu kadar yoğun vermesi bende konu detaylar arasında dağılmış hissi yaratsa da hatta dikkatimi dağıtsa da, sürükleyiciydi.

Kitabın ilk sayfaları oldukça zorlayıcı olmasına rağmen ilerledikçe, hem siz dile alışıyorsunuz; hem de dil nispeten sadeleşiyor. Önemliden önemsizine, farklı karakterlerin, farklı hikayelerine yer verirken; konunun ilerleyişinde bu hikayeler başarı ile bir araya geliyor. Bir bölümde detaylarıyla anlatılan bir karakterin sonunu, ileride farklı bir kişiyi ya da durumu anlatan olay örgüsünde öğreniyorsunuz. Kurgu oldukça başarılı. Buram buram tarih kokan, bilmediğim detaylarla zenginleşen, ilginç bir eser oldu benim için. Darphaneden lağımcılara, istihbarattan saraya, saraydan sokağına kadar Osmanlı İstanbul'una farklı bir bakış açısı aslında. Yaşanmışlık ile hayal, düş ile gerçek hep içiçe.

Kitap başlı başına ruhsal, duygusal tezatlıklarla dolu. Başlarında Alex ve çetesinin iğrenç davranışlarına sinirleniyor, iğreniyorsunuz, ilerledikçe Alex'in başına gelenlere bakıp, iğrendiğiniz insana yapılanlara kızıyorsunuz.

İyilik ya da kötülük seçiminin insanın kendi elinde, içinde olduğunu çok güzel ifade ederken, günümüz insanını robotlara çevirmeye çalışan düzenini ince ince eleştiriyor.. Dili oldukça akıcı, fakat belli noktadan sonra tekrarlayan argo kelimeler sıkıyor insanı. Okumaya değer bir eser...