E-Dergi

Bittiğinde okuru afallatıp bırakan kitap. "Metafor yok ama bir güç var" dedirten enteresan bir kitap. Karakterlerin öykündükleri tarihsel olay ve karakterler uyumsuz mudur yada böyle bir öykünme yok mudur diye düşündürdüğü esnada çaktırmadan anlatmak istediğini okurun kafasına kazıyan enteresan bir bilinç tekniği kullanan hikayede aslında salt bir hezimet ve hüsrandan dem vuruluyor.
Zweig birebir kendi ruh halinden, hayatı boyunca ak ile kara kadar keskin bir taraf olamamasından, yediği sürgünden ve dahi eleştrilere karşı kendini anlatamamışlığından duyduğu tüm gurur kırgınlıklarını dökmüş sahifelere.

Sözün özü; "burası öyle bir bir dünya ki aslanı kediye boğdurur" usta :)

Çağının ötesinde yazar, müthiş bir edebiyat gücü, müthiş bir kurgu ve ütopik olduğu kadar alabildiğine sert bir gerçekçilik. 1. dünya savaşından sonra başlayıp, 2. dünya savaşıyla zıvanadan çıkan ve hala etkisinin zirvesinde devam etmekte olan "korku çağı ve insanları"ni anlatıyor. Yani bizi. Siyasal yozlaşmanın vardığı son nokta, tektip insan, aşmış bir faşizm, toplum mühendisliği, siyaset eşittir manüpülasyon, ruhsuzca robotlaşmışlık, sosyal taplumun katledilişi ve düşünmenin en büyük suç olduğu,
insana özgü mahremiyetin yok edildiği belleksiz bir dünyayı tasvir ediyor. yani bugünü ve korkarım yarını.
Okuduktan sonra paranoyaklaşabilirsiniz. genelde kalıcı değildir :)

Hiç bir kitapta okurken bu kadar zorlandığımı hatırlamıyorum. Sıkılmaktan ziyade yoruldum. Tamam kitaptaki uslubu anlayabiliyorum Holden'nin yaşı ve bakış açısıyla anlatmış onun jenerasyonuna dair jargonu kullanmış ancak bir hikayeyi anlatırken basit bir dil kullanmak ile hikayeyi basitleştirmek arasında fark vardır. Özellikle de önünde Pal Sokağı Çocukları, Oliver Twist gibi yapıtlar varken çok amerikan vari bir basitlik söz konusu. Sadelikle basitlik arasındaki fark kaybolmuş gibi.
Kitabı okurken yoruldum, o kadar basitti ki basitlik yoruldum.