E-Dergi

Ayşe Kulin'i artık biyografi yazarı diye genelleyebiliriz sanırım. Bu romanında da bir ailenin 4 kuşağının hayatından kesitler sunuyor. İfade zenginliği, entrikalarla dolu hikayesi ve zaman zaman hayretlere düşüren hayal gücü ile gerçek hayatta olması muhtemel birçok olayı barındıran bir roman. Ben çok zevk alarak okudum.

Elif Şafak'ın okuduğum ilk kitabı, Araf. Diğer kitaplarını okuma isteği uyandırmış olmasa da, ifadesi oldukça zengin bir yazar. Amerikada yaşayan ve çeşitli milletlerden öğrencilerin hayatının anlatıldığı bu romanda, İspanyol Pansiyonu filmindeki gibi kültürel farklılıkları görmekteyiz. Final sahnesini zorlayarak yazmış gibi bir izlenim edindim. Gerçi bu hikaye nasıl sonlandırılırdı o da ayrı bir muamma.

Ahmet Ümit'i romanları ile tanıdıysanız, sakın bu kitabı okumayın. Gerçi bu günlere şiir ve öykülerle başlayarak gelmiştir kendisi ama özellikle bu öykü kitabında çok başarılı olduğunu söyleyemeyeceğim.Ama öykülere bayılırım derseniz, okuyun...

Birçok yazarın olgunlaşma sürecinde yaptığı gibi, Ahmet Ümit te bu romanında kendi anılarını, yaşamının bir bölümünü, yaşadığı mekanları ve olayları kullanıyor. Moskovada geçen bu hikaye, Ahmet Ümit'in kendi hayatı içerisinde Moskova serüveninin izlerini taşıyor. Ahmet Ümit'in kitaplarından hangilerini tavsiye edersin diye sorduklarında, listemde yer almayan bir kitap bu.

Antepli olan yazar, olgunlaşmaya çalışan her yazar gibi kendi yaşamından, kendi yöresinden, kendi tarihinden esinlenmiş gibi görünüyor.Tarih araştırmalarını gözardı edemeyiz tabi. Finali yine enteresan biten, okunmaya değer, Ahmet ümit klasiği.