E-Dergi

yazar her şey belgeli kaynaklı diyor ama , kitap içerisinde en önemli olayda belge göstereceği zaman şahbaba vahdettin in bunları istanbul dan ayrılmadan önce yaktığını söylüyor. yazar mustafa kemal in suriye cephesinde iken ateşkes isteğinde bulunan telgrafı bile gösterirken yani atatürk e vurmak için bunu bile kullanırken, yani vahdettin bu belgeyi bile saklarken her nedense vahdettin i haklı gösterecek mustafa kemali ikiyüzlü gösterecek en önemli belgeleri vahdettin yakıyor (!) bir nevi çamur at izi kalsın mantığı araştırmacı diye geçinen murat bardakçı ya hiç yakışmıyor. tabi ki osmanoğullarının sürgün hayatı çok acı fakat bu acı olayın etkisinde kalıp bu doğrultuda kitap yazıp insanları sömürmek ne derece doğru bir yaklaşımdır?

adını çok duydum ancak şimdi nasip oldu okumak . bilmiyorum yazarın hayali kahramanlara çok yer vermesi ve bazen anlatmak istediklerini vermek istediği mesajı gereksiz yere çok uzatması beni biraz sıktı diyebilirim. ama yazar kitabın sonunu çok güzel bağlamış sonu çok olağandışı bitiyor sonuna kadar bu kitap neden bu kadar ünlü derken sonunu okuyunca anlıyorsunuz

kitabın anlatım dili sadeleştirilmemesinden dolayı çok samimi ve canlı . karakterleri bütün hatlarıyla hayal edebiliyorsunuz. özellikle raif efendinin duygusal yönü çok güzel anlatılmış sanki yanıbaşınızda yaşıyor gibi hissediyorsunuz . mutlaka okunması gereken eserleden biri olarak görüyorum

kitap bakış açınızı aman aman değiştirmesede farklı pencerelerden bakabilme şansına sahip oluyorsunuz kitaptaki isimlerin hepsi birbirinden değerli fakat sayın ayşe hür ve sayın alev coşkun un yer yer dogmalara sabit fikirlere varan söylemleri sizi sıkabiliyor 'bir kere de tarafsız olon öle söyleyin' diyebiliyorsunuz