E-Dergi

Tiyatro oyunu tarzında yazılmış bir kitap Zarifoğlunun "Sütçü İmam" kitabı. Kitabın başındaki önsöz yazısı da Zarifoğlu'nun kitaplarını doğru okumamıza kılavuzluk eden ve Kahramanmaraş'ın işgal edildiği dönemin şartlarını da izah eden kıymetli bir yazı.

Tiyatro dışarıdan tarafsız bir ses olarak "Bize Maraş'ın ilkin İngilizler, daha sonra da Fransızlar tarafından işgal edildiğini, şehir halkının nasıl tecavüze uğradığını, bunlardan en önemlisi olarak, ermeni devriyelerinin kadınlara nasıl ve niçin sataştığını ve Sütçü İmam'ın bunları nasıl tabancasıyla susturduğunu" anlatıyor.

Kitabı okurken düşündüm de günümüzde hem bizler hem de çocuklar için ne kadar da az sayıda tiyatro, piyes türünde kitaplar yayınlanıyor.

Sanırım hem günlük hayatta hem de okullarda bu tür milli ve manevi duygularımızı dile getiren tiyatro oyunlarını ve kitaplarını daha çok değerlendirmeliyiz.

1979-1980 yıllarındaki memleketin ahvalini bir seyitten, bir Türk-İslam ülkücüsünden, bir gazeteciden öğrenmek isterseniz Seyid Ahmet Arvasi'nin günlük yazılarının toplandığı "Düşünen Adamdan Mektup Var" kitabını mutlaka okuyun derim.

Her yazısı bir kitap derinliğinde olup ufkunuzu genişletecek bir kitap. Türk-İslam Ülkücülerininin ve İslam diyen cümle vatan evladının üzerine oynanan kanlı ve çetrefilli oyunlardan da haberdar olacaksınız.
Türk-İslam ülküsünü ve bu ülkünün ete kemiğe bürünmüş bir sözcüsünü tanımak dilerseniz bu kitabı mutlaka okuyun derim.

Kitap "kılıcı keskin yüreği yumuşak" Sultan Alparslan'ın Selçuklu Sultanı olma ve ardından Malazgirt Zaferi'ne ulaşan zorlu yolunu anlatıyor.

Okurken zorlanmadım dersem yalan olur. Yazarın tasvir etmedeki başarısını her sayfada bolca sergilemesi beni oldukça yordu. Fakat gülün dikeni misali buna katlanınca keyifli bir okuma oldu. Tabi kitap okumadaki asıl maksadım keyif almak tabii ki değil. O yüzden bilgi dolu bu kitabın oldukça uzun süren araştırma ve konuya dair okumalardan sonra yazıldığı ayan beyan ortada.

Peki kitabı tavsiye ediyor muyum? Tabii ki tavsiye ediyorum. Fakat kolayca, bir çırpıda okuyamama ihtimalini de belirteyim.

Özkan Öze'yi tanımayan çocuk yoktur herhalde. Onu tanımıyorsa kesin Tarık Uslu'yu tanıyordur. Küçük bir ihtimal ama eğer her iki isim için de " Onlar kim ya!" deyip tribe giriyorsa büyük ihtimalle kitap okumayı henüz! sevmiyordur.
Çocuklar Allah'ı Sorduğunda kitabı için Özkan Öze'nin "şahsi düşünceleri" demek lazım. Yalnız onun şahsi düşünceleri okuyunca fark edeceksiniz ki sizin de şahsi düşüncelerinizmiş. Bu düşünceler bütün toplumu ilgilendiren, kanayıp duran, her eylül ayının ortaları yaklaşınca da pansuman edip üstünü sımsıkı kapattığımız o millî yaramız olan "EĞİTİM"e dair.

Yani Özkan Öze de derdi olanlardan. O kadar dertli ki derdinden kitaplar yazmış. Derdini o yazdığı kitaplarda çocuklara anlatmayı başarmış da biz büyümüşler o anlatılanları yakıp yıkmayalım diye bir de bu kitapla bize anlatmaya kalkmış. Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az ya neyse...

"ENE" kitabı Allah'a dost olmak için nefsinin sesini dinlemeyen, azıcık dahi nefsine meyledecek olsa nefsini ezecek ameller yapıp, en nihayetinde de yaşarken nefsini zapturapt altına almayı başarabilmiş olan Aziz Mahmud Hüdayi'nin nefsiyle mücadelesini anlatıyor.
Bir nefis muhasebesi ve mücadelesi yapmak için lütfen siz de bu kitabı okuyun.