E-Dergi

"Ufkumu iki katına çıkardı" desem yeridir. Etyen Mahçupyan okuyanlar bilir, dili biraz ağırdır. Fakat kitapta anlatılan hikayelerin Türkiyeli Ermenilerin çektikleri sıkıntıları anlamak adına önemli olduğunu düşünmüyorum. Ayrıca kitabın diğer bölümlerindeki yazılar da, 'zihniyetler'
üzerine gerçekten bilgilendirici. Bu kitabı okuduktan sonra Türkiye'deki bazı meselelere bakış açım değişti desem yalan olmaz.

İçindeki öyküler bazen öyle bir vuruyor ki insana. Bazen hiç beklemediğiniz yerde bitiveriyorlar. Sezdirmeden vuruyor, insanın bazı şeyleri fark etmesini sağlıyor. Bir çırpıda okunacak bir kitap.

Etyen Mahçupyan olaylara dışarıdan bakmayı gerçekten çok iyi yapıyor. Gazetede yazdığı yazılardan oluşan bu kitap bana Kürt sorunu hakkında önemli bilgiler kattı ve bazı şeylerin nasıl bu hale geldiğini görmemi sağladı. Fakat kitabın basımında gerçekten sorun var. İçinde ufak tefek yazım hataları mevcuttu. Bu kadar önemli ve güzel bir kitabın editörünün bu şekilde hatalar yapması beni çok şaşırttı. İçinde bulunduğumuz zamanda mutlaka okunmalı.

Sade bir dili ve akıcı bir anlatımı var. Tıpkı Yunus Emre'nin şiirleri gibi. Fakat sonunu beğenmedim. Daha doğrusu çok aceleye getirilmiş hissettim. Sanki İskender Pala romanı yazmış yazmış fakat sonuna gelince sıkılmış ve bir an önce bitirmek istemiş gibi.

Anlatıcının geçmişe yolculuk yaparken kullandığı geçişler çok güzel. Anlatılanı dönem ve hikaye Nazan Bekiroğlu'nun usta kalemi ile daha da güzel oluyor. Beni kitapta en çok hayal kırıklığına uğratan ise kitabın ana konusunun son 50 sayfada çözümlenmesi. Fakat bu o kadar güzelliğin yanında göze almaya değmeyecek bir şey.