E-Dergi

Muzaffer Oruçoğlu'nun neredeyse bütün kitaplarını okumuş biri olarak Sıkıntılar Sırlar Sanrılar'ı da çok beğendiğimi belirtmek isterim. Kendisini ilk tanımam Filozof'la başladı.. Ardından Tohum, Dersim, Grizuler... Çıplak ve Özgür, Brunswıck Delileri ve diğerleri.. Muzaffer Oruçoğlu benim ruh eşim, kadın versiyonum üst üst frekanslarda tabi. Kalemine, yüreğine, hayak gücüne sağlık. Hep yazsın..

2017 nin ilk kitabı. Bu ilk gerçekten aklıma kalbime hassas yanımın baş köşesine yerleşecek. Çok hırpaladım okurken, o beni ben onu derken bittiğinde kitap, onun bedeni benim kalbim çizikler içindeydi. Onun sessiz gizli ılık ılık kanadığını hissettim. İçimin yandığını.. Ahh kızıl saçlı kadın.. Ne kadar çok benzettim kendime.

inci'nin geçmişten gelen onarılması imkansız acılarıyla bir adama tutunuşu daha doğrusu tutunmaya çalışması ve koca bir hiçlikle intiharı. göz yaşlarına boğuldum okurken. sevgide, her iki tarafın kendi bütünlüğü ve değerlerinden de ödün vermeden gidebildikleri yere kadar gidebilmeleri, bunu yaparken kendileri ve çevreleriyle amansız hesaplaşmaları. kim bilir hepimiz içimizde bir inci barındırıyoruz belkide. en kötüsüde hayata hep eksilerle başlamak değil mi? hayatımızı çocukluğumuzdan, çocukluğumuzu ailemizden inşa etmiyor muyuz? içim acıdı okurken anlaşılan uzun bir süre daha acıyacak gibi.