E-Dergi

Diğer arkadaşlarının dediğinin aksine bu kitapta dört öykü var: "Rüzgar Ne Diyor", "Salvacion", "Gökyüzünden" ve "Kim Takar" adlı bu öykülerde temelde geçim sıkıntısı nedeniyle gurbete gitmek zorunda kalan insanların hikayelerini anlatıyor. Sanırım yazar bu insanların trajik sonlarını gazetelerden okumuş ve hikayenin nasıl gelişmiş olabileceği üzerine düşünmüş ve bunu yazıya dökmüş. Acıklı hikayeler olduğundan okuması bana zevkli gelmedi tabii ki bu doğaldır, ne de olsa canımızı en çok sıkan haberlerden, üçüncü sayfa haberlerinden esinlenerek yazılmış öyküler bunlar. Okumazsanız çok şey kaçırmış olmazsınız; o yüzden diyeceğim o ki eğer bir gün bu kitap bir yerlerden elinize geçerse kendinize iki-üç saat ayırın ve bu insanların hikayelerine bir göz atın. Kolay okunabilir olduğundan çabuk okuyacağınıza eminim.

Ölümsüz yazarın 21 masalından oluşan bu kitabını hiç aceleye getirmeden, tane tane ve her bir ayrıntıyı hayal ederek okumanızı tavsiye ederim zira o zaman daha bir sarıyor masallar sizi ve yaşlanmış yüreğinize güneş sıcaklığı ve kar beyazlığı gibi bir güzellik doluyor.

Kitap kısa öykülerden oluşuyor; ilk ve son öyküleri beğendim, diğerleri için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Edebi yanını çok kuvvetli bulmasam da bir pilotun kaleminden pilotluğa ve uçmaya dair bazı şeyler okumak güzel, her ne kadar olaylar savaşta geçiyor ve bu da can sıkıyor olsa da. Farklı meslek gruplarından gelen insanların kaleminin güzelliği de bu işte. Farklı dünyalardan farklı hikayeler. Okunabilir, özellikle kitaptaki ilk öyküyü tavsiye ederim.

Altmış senelik zaman zarfında değişen yaşam koşullarının yanında değişmeyen insan ilişkilerini anlatan samimi bir kitap. Olaylar kimi zaman babanın gözünden, kimi zaman annenin kimi zaman da bir çocuğun gözünden anlatılıyor. Okurken kimi zaman araya girip "Durun aslında bu sorunu halledebilirsiniz!" demek geçti içimden:) Dışarıdan gözlemci gözüyle işler çok basit geliyor ama gerçek hayatta aynı hatalara bizler de düşebiliyoruz. Kafa yoğunluğu yaşadığınız zamanda kafanızı yormadan okuyup tat alabileceğiniz bir roman. Tavsiye ederim.

lisedeki sıkıcı eğitim modelinden midir yoksa kültürüme yabancı yetişmemden midir, bilemiyorum ama bu kitap bana kendi edebi kültürümüzü sevdirdi ve hatta divan edebiyatında yazılmış bütün eserleri biran önce okumak için yaktı, tutuşturdu beni. ama eserlerde kullanılan dile dair biraz kuşkum var; çünkü pek çok yazar kitaplarını sanat için yazmışken ve bu nedenle icra ettikleri sanatlarının dili ağır iken sayın iskender hocam kitaplarını halk için, aşk için yazmıştır. eğer bu türde kitap okumaya devam etmek bana nasip olursa önceliğim iskender hocamın kitapları olacaktır.
yüreğinize ve kaleminize sağlık iskender hocam.