E-Dergi

“Ama bilmiyordu ki vücudun ruha ihanet etmediği anlar pek azdır. Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh, başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar.” Nasıl güzel, nasıl dokunaklı, nasıl ruha dokunan cümleler bunlar böyle!

Yine okumalara doyamadığım bir Ayfer Tunç romanı. Birbirine müthiş bir kurguyla bağlanan yüzlerce karakter ve geçmişiyle bugünüyle çizilen tam bir Türkiye panoraması.

Üçlemenin diğer kitapları gibi yine müthişti, soluksuz okudum.

Nispeten hacimli bir kitap olsa da akıp gidiyor, çok çok sevdim. Çevirmeni de ayrıca tebrik etmeli, çok güzel bir iş çıkarmış. Dipnotların nokta atışı yerlerde yapıldığını ve okumayı daha bir zenginleştirdiğini düşünüyorum.

İki gündür uykularımın haram olduğu kitaptır kendisi. Allah kaleminize zeval vermesin sevgili Ayfer Tunç...