E-Dergi

"Batı ki sırtımda paslı bıçaktır." diyor şair. Bu 300 senelik sırtımızdaki bıçağı yerinden oynatan olsa da tamamen kimse çıkaramadı. Çünkü bu bıçağın çıkarılması İslâmi hatta büyük bir İslâmi ele muhtaç. Öyle ya çıkarmak yetmiyor. Verdiği tahribatı temizlemek bir yana, üzerine daha güzelini sunmak yani İslâm'ı ikame etmek var. Rabbim bizleri hâdim ve memur eylesin, âmin.

Yazar bu hakikati 1975 yılı gibi sıkıntılı bir zamanda, cesurca yazmış. Kitap edebiyatçı kaleminden çıkmadığı için bir tık üslubu olarak sıkıcı gelse de hakikat kısmıyla gayet çarpıcı. Mevlam üstada selamet versin, âmin.

Ümmetin bilmem kaçıncı yetim coğrafyasına yapılan bir seyahatin; daha doğrusu işgal ve direnişin dünyaya duyurulması için Erdem abi ve arkadaşlarının yolunu anlatan bir kitap...

Orada bir toprak parçası var bizim öz kardeşlerimizin olduğu. Ve biz bu topraktan o kadar uzağız ki artık haritadan yerini bulana ödül verilse gerek...

Neyse, kitapta böyle bir geziyi yada vazifeyi anlatıyor diyelim. Macera romanı olarak bile okunacak kadar güzel ve sürükleyici. Ama ağza sürdüğü balı insanın boğazına da tıkamıyor değil. Ne yapalım, Allah Afgan kardeşlerimizi mücadelelerinde muvaffak eylesin, âmin. Erdem abiye gani gani rahmet eylesin, âmin.

Ebu Gudde hocanın zamanın kıymeti ve onu değerlendirme muhtevalı, hacmi küçük lakin ilmi bol bir eserini okumak nasip oldu, hamdolsun.

Eser zaten adı üzerinde bizim hiç ama hiç değerini kıymetini bilmediğimiz en büyük nimetlerden olan "Zaman"ın kıymetini anlattığı gibi "Zaman nasıl değerlendirilir?" meselesini de çok güzel izah ediyor. Öyle ki bu kitabı ciddi mana da okuyan kardeşler "boş vakit" kelimesini herhalde lügatlerinden çıkarmak zorunda kalacak kadar.

Ben kitapta "Zamanın Kıymeti" yanında bu güne kadar İslam'ın gelmesinde emeği olan ulemanın da kıymetini ayrı bir anlamış oldum. Nasıl da hayatlarının her ânını Allah'a adamışlar, izahı kabil değil. Mevlam cümlesine gani gani rahmet eylesin. Yollarını takip etmek ihsan eylesin. Kitabın müellifi Ebu Gudde hocamıza da gani gani rahmet eylesin, âmin.

Kitabın ilk kısmı Cahit ağabeyin yaptığı söyleşilerden oluşuyor. İkinci kısmı ise kendisi hakkında olan konuşmalardan oluşuyor. İki kısmında da Zarifoğlu ağabeyin samimiyeti ve güzelliği ortaya çıkıyor ki, Cahit abiyi tanıma ve onla tanışma eseri olarak kabul edilebilir.

Kitap genel olarak sorulan sorulardan oluşuyor ya ondan sebep genelde sanat kısmı çokça göze çarpıyor. Ama bunun yanında bazı kısımlarda abimizin samimi Müslümanlığı da gerçekten insanın ayrı bir gönlüne dokunuyor.

Rabbim güzel ağabeyimize gani gani rahmet eylesin, âmin.

Rahmetli Ramazan hocanın "Mezhebin gereği" üzerine yazdığı kitabı okuduk, hamdolsun.

Kitap "mezhepsizlik" üzerine yazılmış bir kitabı tenkit için yayınlanmış daha çok. Kitabın büyük kısmı o kitaba karşı cevaplar içeriyor. Bu kitabı biraz sıkıcı kılsa da okunmayacak gibi de değil. Tabi bu tenkit ve tahlilin de daha çok ilmi cevaplar olması hasebiyle okuyucuyu -sıradan bir okuyucuyu- biraz sıkabilir.

Aslında bu tarz kitapların biraz daha güncellenmeye ihtiyaçları var. Ki ancak o zaman ümmete daha faydalı olacağını düşünüyorum.

Mevlam üstada gani gani rahmet eylesin. Taksiratlarını da affetsin, âmin.