E-Dergi

Cem bey aksine çok basit bir üslubu ve dili var kitabın.

Meşhur kalp cerrahı İmâm Gazâlî hazretleri bin senelik yoldan ve yıldan sonra hâlen ameliyatlarına devam ediyor desem... Üstelik ameliyatlarında da cımbız, neşter, bıçak kullanmadan; ihlâsıyla ve kelimeleriyle yapıyor desem... Uzatmaktan başka bir şey yapmam neler desem ama yine de hazreti anlatmakta benim kelimelerim nâkıs kalır. Çünkü ciddi mânâda çapını kucaklayacak adam ben olmadığım gibi, kim kucaklar onu bile hesap etmekten aciz kalıyorum...

Rabbime hamdolsun ki bu güzel eseri bitirmek nasip oldu. Koca kitabı bitirdik ama dönmek adına, tekrar gelmek adına inşaallah...Aklımızda bin bir veçheyle tat bırakan eserin kalbimize daha fazla tesir etmesini Mevlamızdan niyaz ederim. Rabbim İmâm Gazâlî hazretlerine gani gani rahmet eylesin. Şefaatlerini nasip eylesin. Ahrette yüz yüze gelip minnetlerimizi aktarmayı nasip etsin, âmin...

İsemet Abi'nin beni, adıyla ters köşe yapan kitabıdır. "İrtica Elden Gidiyor" deyince ben, herhalde müslümanların elinden kayıp gidenlere karşı sitem edecek diye düşünmüştüm ki, yanılmışım. Yıllardır küfrün ağzındaki "irtica" yaygarası müslümanların kendini geliştirmesiyle gidince, onların panik olmasından bahsediyor. Ve daha nice meselelerden.

Kitabın yaşı bendende büyük olmakla berabar İsmet Özel'le özdeşleşmiş eserlerinden. Artık eski İsmet Özel mi daha güzeldi yoksa hep güzel de bu da tevafuk mudur, bilmem ama bu eser beni çokça güzel eyledi. İsmet abiyle beraber bir kez daha ufkumuzu ve yönümüzü gördük. Rabbim abimize selamet versin, âmin. Bizlere de anlamak ihsan eylesin, âmin.

Hocalarımız Kuran'ı Kerim okuduktan sonra bağışlama ve dua kısmında şöyle bir ibare kullanırlar "Ya Rabbi toprak altında kalmış, nesli kesilmiş, kimsesi kalmayıp unutulmuş Müslüman kardeşlerimizin de ruhuna bağışladık; Sen vâsıl eyle Ya Rabbi" veya Akif'in İstiklal Marşı'nda "Düşün altında binlerce kefensiz yatanı" diye bahsettiği ecdadımızın romanıdır "Yemen! Ah Yemen" romanı.

Bir zamanlar dünyaya adaletle ve güzellikle nâm salan ecdadın çöküş döneminde ise dünyanın dört bir yanındaki müslüman kardeşlerinin yardımına el uzatıp anadan, yârdan, dünyaya dair her güzel şeylerinden fedakarlık yapıp canla başla mücadele ettikleri ve kendi kanlarıyla toprağı suladığı ecdadın romanıdır bu.

Çok şey anlatırım ama hiç bir şey şu hocamın sözüne yetişemez ki: "İslam'ın şartı beşmiş, bende altı. Altıncısı Osmanlı'yı sevmektir." dediği ve kalbi olan her mahluğun kalbinin incelikten döküleceği bir romandır bu...

Sezai ağabeyin üçlemesini bitirmek nasip oldu, elhamdülillah. Bu seri de diğerleri gibi harikulade bir eser. Kitap, Diriliş dergisi yazılarından müteşekkildir.

Muhteva itibariyle tam net şu meseleleri içeriyor diyemiyorum. Ya da içeriyor belki de çok fazla sembol ve çağrışımlarla dolu yazısı olduğu için ben tutturamıyor da olabilirim. Ama yine de ağzımda tat olarak şöyle tanımlarım kitabı sanki: "Kul olmak gibi, tek fert olarak aldığı insanı bazen de medeniyet olarak milleti ele alıp ona; şekil ve ruh veren yazılar" derim. Bence güzel dedim ama eksikte olabilir.

Siz yine de benim dediklerime çok takılmayın da bu üç seriyi okuyun. Mevla'm, Üstadımıza gani gani rahmet eylesin bu kitap vesilesiyle, âmin.