E-Dergi

Birbiriyle şöyle böyle alakalı 3 zayıf olay örgüsü 1 ondan 1 diğerinden olacak şekilde ardarda konmuş. Sonunda sağlam bir hikayeye bağlanmıyor. Kişiler gayet kişiliksiz adlarla konmuş (psikolog, beyaz dişli kızlar...) bu çok itici geldi. Laf olsun diye konmuş gereksiz betimleme paragrafları kitabı daha sıcak hale getirmiyor. Yani psikoloji okuyan üniv öğrencileri meslekte, yap ve yapmaları sulandırılmış bir hikaye içinde ders gibi olmasın diye okumak isterlerse neden olmasın... Bir psikiyatristin gizli defterini çok daha ilginç bulmuştum.

Önünde 30 sayfa çevirmen açıklaması olan versiyonunu kütüphaneden aldım, bu kesinlikle yararlı oldu. Başı kolaydı ve çarpıcı yorumlar vardı. Sonuna doğru yazarın farkındalıklarını takip etmek zorlaştı. Bütünündense bazı bölümlerdeki kimi paragraflar beni alıp götürdü.

Gittiğim bir seminerde elime geçti. İleride güzel ve farklı şeyler yapma hevesi duyan üniversite öğrencilerinin kişisel gelişim kitaplarından çok daha fazla yaşanmış hayat tecrübesi alabilecekleri, ufuk açıcı samimi, eğlenceli bir kitap. Teorik ham bilgidense, yaşamanın ve yaşanmışlığın ağırlığı fazlasıyla hissettiriyor.

Eğlenceli bir kitap. Beyaz yakaya içinde olduğu yanılgıları farkebilmesi için içeriden bir eleştiri. Yazar farkındalıktan öteye geçmemiş eğlenceli tarafta kalmayı tercih etmiş.

Blogunu takip edip tarzından hoşlandıysanız bir de kitabı nasıl olmuş diye alabilirsiniz. Gizli örgütlerle ilgili fazla bişi beklemeyin. Eğlencelik olmuş, polisiye tarzı merak uyandırdı ve bir çırpıda bitti. Alt tarafında da bir gencin gözünden hayata dair psikolojik gözlemler vardı. Ağırlığı burası arttırmış. Hani blogdakileri baştan yazsa kendini saçma şekilde tekrar etmiş olurdu zaten beklenti bu olmasın.