E-Dergi

Kitabı ismi için alan yanılşım olur. yani ERDOĞAN OPERASYONU ismiyle.küresel sermaye ismiyle alırsanız güzel bir kitap.türkiye'nin dünya üzerindeki yerini güzel bir şekilde anlatmış.özellikle Ö.L. METE Bey'in yorumlarını çok beğendim.artık sıcak savaşın bittiğini. büyük ölçüde devletleri soğuk savaşla egemenliği altına alma devrinde olduğumuzu güzel bir şekilde anlatıyor.bilinçli bir vatandaş olmamız içinde bulunduğumuz durumu güzel anlatmış.OKUNACAK BİR KİTAP. kitabın ilk bölümlerinde sıkılabilirsiniz. ben çok sıkıldım.çünkü başlığıyla alakalı bişey bulamadım.ama ikinciş bölümünde artık kitabın ne vermek istediğini anlayorsunuz. ve okumaktyan zevk alıyorsunuz. 10 üzerinden 9 puan vereyim diyeceğim ama abartmış olmayayım. 8 puanı alır bu kitap. hepinize iyi okumalar.

Yazarın Ergenekon hakkındaki önceki kitabını okumadım ama, bu kitabı fena değil.Kitabın başlığı biraz dikkat çekici ama, başlıkla alakalı kısımlar genelde kitabın son bölümünde ele alınıyor.ilk bölümlerinde geçmişi anlatmış.yaklaşık kitabın 2/3 kısmı.İlk kitabı okumayanlara tavsiye ederim. puan verecek olursam 10 üzerinden 7 puan alır benden.

bit ruh düştü göklerden.
yanlış bir el uzanışıyla yasağa dokunup kendini kaybeden bir aldanıştı bu.bir nevi o yasağın içindeki cezayı ancak bir kaybedişle ödemekti bu."...kaybetme bulmak içindir.uzaklaştırma yakınlaştırma içindir."yaklaşımına yaklaşmaktı belkide.ve olan olmuştu...insan cennetini kaybetmişti...

ve yeni bir yolculuk başlıyordu artık.yitirileni bulma yolunda büyük okyanuslar düşmüştü insanlığın bahtına.gemide nuh olup kutsal tohumu;insanı muazzam bir toprağa bastırıp orada filizlendirmek düşmüştü.ve süleyman'la davutla toprağa altın kökleri sarıp,musayla deniz yolunu açıp,ateşte ibrahimle piştikten sonra yusufla inci devletini kurup isayla kutlu müjdeyi duyurmak düşmüştü.kutlu Sevgilinin kutlu saatine ermek düşmüştü.insanlık adeta cennette sekiz kapıdan geçip her kapının birleştiği son kapıya,Gül Sevgiliye varacaktı.ve Bu Sevgiliyle evrendeki yerine oturacaktı.........

YİTİK CENNET:Sezai karakoç'un insanlığın serüvenini çok değişik bir dille anlattığı,adeta bir insanın portresi çizer gibi insanlığın portresini çizmiş ve onu Son Kapı'yla,Gül Sevgili'yle cennetteki makamına oturtmuştur.belki yitirilen cennete hiç kimsenin yaklaşmadığı bir acıyla bakmış ve kendinin mükemmel anlatış tarzıyla anlatmıştır......

....bazen leyladır yar.bezen gül.ve bazen de "LİLİYAR"dir yar. güller içinde "İNCİ DAKİKALARIDIR".

bazen "... sen sen diye seni anlayamayız ey şehrazat,şehrazat,şehrazat"'tır. "....yanlış tirenden...." iniştir. "İLK"'tir."KÖŞE"'ler içinde "...sen kaç köşeli yıldızsın."'dır.insana "SESSİZ MÜZİK "gibi gelir.hiç anlaşılmaz nerden ve nasıl kalbe girdiği.yer ettiği.farklı farklı "BATIŞ"'larla tüm acılarını sanki kalpte dener."ŞEHRAZAT" şehrazat dedikçe "KANDAN ELBİSE...."lerini getirir çıkarılmaz bir renk gibi giydirir.umudunu geceye ödünç verirsin alma saatin "ÖDÜNÇ GECE"'nin elindedir................ve ve ve lambalar yanar hafif ve sarı.artık sana kalan sade acı kalp "TUT"'larıdır.ardından

Bizi bırakıp nereye gidiyorsun Lili
Demek bizi bırakıp gidiyorsun Lili
Sen daima güzeller güzelini bulursun Lili
Sen istesen de taş yürekli olamazsın
Sen daima güzeller güzeli olursun Lili
Demek gideceksin arkana dönüp bakmayacaksın
Hangi kuş hangi şafakta ölecek görmeyeceksin
Öyleyse al bu kürkü bu veda kürkünü Lili
Tüyleri şiirler olan bu mahçup kürkü
Sen daima Sultanlar Sultanı olursun Lili
Demek sen gidiyorsun Lili
bizi öpmeden mi gideceksin lili

bizi öpmeden mi gideceksinli burkuntular bırkır...........
.............................

sezai karakoç ve KÖRFEZ/ŞAHDAMAR/SESLER'i
gerçekten mükemmel bir aşk klasiği denebilecek kadar tüm kelimeleri sanki incilerden seçilmiş bir kitabı.

aşk denince akla gelen, ve gitmeyen hissi en gülle anlatan bir kitap...

saatler vardın inci dakikalarıyla dolar.saatler vardır gittikten sonra kendini arattırır.ve aynalar vardır bir renge takılıpta başka renkler görmez.
işte leyla ve mecnun.ayna belki mecnun belki leyla..ama ortada dönmeyen gitmeyen ve bitmeyen bir renk var.leylanın öylesine battığı ve mecnunun da bu rengi tüm incileriyle gördüğü bir renk.öyle bir renk ki her yıla kendini açmış.
işte sezai karakoç ta bu rengi kendi leylasıyla görmüş biridir.her nekadar isim leyla olsa da kalpten geçen kendi leylasıdır.

bir peri miydi bir perimiydi
sevgilim bir peri miydi
diriliş dedim diriliş dedi
kav dedim kav dedi
............................
Baharın gözleri miydi
Baharın gözleri miydi
Kırlardan bana baktı
Kırlardan bana baktı
................................

..burada

baharın gözlerimiydi
kırlardan bana baktı

derken,bahardan ona bakmasını kendi leylasıyla bağdaştırırsak onun gözlerinin yeşil olduğu çıkar herhalde.

sözün kısası:gerçekten sezai karakoç şair denebilecek biri.
leyla demiş..leylayı kendinden seçerek mükemmel anlatmış.hem kendinden ,kalbinden geçen leylayı hem de leyla olmuş ve olacak olan leylayı anlatmış.