E-Dergi

Kitap; tutkusu ölmüş, nesnelerle arasında bir alıp veremediği bulunan, tedirgin, rastgele ortaya çıktığını ve var olmaya hakkı olmadığını düşünen, canlı olmayan ama büsbütün ölü de sayılamayacak bir adamın varoluşsal buhranını anlatıyor. Kolayca, bir çırpıda okunabilecek bir eser olmadığını da hatırlatalım.

Eser, birbiriyle kısmen ilgisi bulunan kardeş hikayelerin bir toplamı gibi düzenlenmiş. Mistik ve özgün bir üsluba sahip. Etkileyici bir girizgahı var. Verdiği mesajlar dikkate değer. Ama yazım ve noktalama açısından daha özenli davranılmalıydı. Ayrıca yer yer anlatım bozuklukları göze batıyor. İyi niyetle kaleme alınmış, öğreticiliği esas alan bir kitap.

İbret verici bir hikayesi var. Okunabilir.

Bu kitabı okuyunca insanın aklına kaçınılmaz olarak Attila İlhan'ın "3. Şahsın Şiiri" geliyor: "Beni sevmiyordun bilirdim / Bir sevdiğin vardı duyardım."

Kitabın en iyi öyküsü "Kadınlar Hep Olmadık Zamanlarda" desem yanılmış olmam sanırım. "Mektup Yazacak Gün" ve "Ben Evlenmeyi Boşanmaktan Daha Çok Seviyorum" da harikaydı. Bunlar haricindekiler de oldukça hoş, sıcak hikayeler. Dilini, üslubunu beğendim. Keyifle okunur bu kitap.