E-Dergi

Geç okuduğum ama hep merak ettiğim kitap “Otomatik Portakal”. Küçük bir çocuğun ağzından anlatılarak dispotik düzene bir başkaldırı. Kitap yüzeysel değil derinlemesine okunmalı. İçinde çok fazla gönderme barındırıyor. Küçük çocuğun ağzından verilmesi başta düşündürücü ve etkileyici. Kanser dediği “sigara”, bıçaklı süt “uyuşturucu katılmış süt” göndermelerden sadece birkaçı. “Otomatik portakal” ise sistemin içinde dayatmalarla yaşamayı dikte eden dünyaya atıfta bulunarak hiçbir şeyin -kitapta iyiliğin- içinden gelerek yapılması ve zorlamayla iyiliğin olmayacağını/olamayacağını belgeleyen kült eser!

"Büyümemde, delirmemde, yalnızlığımda emeği geçen herkesin gözlerinden öperim" diye başlayan bir cümle için dahi alınıp okunası bir kitap...Küçücük bir kitap belki ama altını çize çize giderek notlar aldığım küçük bir aforizma kitabı niteliğinde. Ne diyor: "Üzülme öyle, acılar da gökyüzü gibi birleşip dağılırlar"... "Hayal et, birini sev, sevmesini bekle olmasını bekle, telefon bekle, iş bekle, iş sonucunu bekle, kabul edilmeyi bekle...Ha babam ha.. Nedir bunlar? Kaç tanesiyle başa çıkabilir insan? Kasma yani geldin gideceksin, tabutunu da umursamayacaklar, beş dakika taşıyıp evlerine gidecekler." ;) Sevdim okuyun <3

İlk kez bir polisiye kitabı okuyorum. Nedeni ise polisiye dizilerinden hoşlanmamamdı. Ancak Ahmet Ümit'in "Beyoğlu'nun En Güzel Abisi" ile tanışınca bu önyargım kırıldı ve fikrim değişti. Kitabı elimden bırakamadığım gibi Tarlabaşı'nın sokaklarında ben de karakterle o amansız sokaklarda koştum durdum onlarla birlikte. Katili ise aslında en masum görünen kişi olarak düşündüğümden zihnim hemen buluverdi kim olduğunu. Hatta dedim biraz daha saklasaymış da şaşırsaydım dedim. Bana sürpriz olmadı yani:) Diğer yandan Gezi ve 6-7 Eylül Olaylarına değinmesi ayrı bir güzellik katmış romana. Komiser Nevzat'ın ise babacan tavrı "abi"liğini hiç unutmayacağım.Toplumsal gerçekliklerimizi anlamamız noktasında ve hayatın sadece orta ve üst katmandan değil çok çok daha vahim hayatlardan oluştuğunu gösteren bi belge bi gösterge bir gerçek. O nedenle bu polisiye roman okunmalı diyorum ! Teşekkürler emeğine, yüreğine ve kalemine sağlık sayın "Ahmet ÜMİT."

Kitap akıcı, gayet hoş bir anlatıma sahip. Lisede ya da üniversite yıllarımda okumayı isterdim ve erkekler hakkında bilgi sahibi olmama yardımcı olurdu. Yaşayarak öğrenilir her şey ama en azından erkeklerin anlam veremediğimiz davranışlarına anlam kazandırırdık. Özellikle içerisindeki bazı sözler etkileyici ve bi daha bi daha okutturucu. Ancak sıkıldığım yerler de olmadı değil. Okunabilir özellikle hayata yeni atılan gençlere tavsiye ederim.