Yine arkadaş tavsiyesi üzerine alınan bir kitap.Ben aşırı inançlı biri olmasam da çok şükür inançlı biri olduğumu düşünüyorum ve bana göre herkesin bir dua etme şekli ve farklı inançları vardır hepsine de saygı duyarım.Çünkü sorgulamak bana veya bir başkasına düşmez.Yalnız bu kitabı okuduğumda bazı kısımlarda kendi inancımı, dua edişimi ve ettikten sonra nasıl sürekli dileğimi takip ettiğimi farkettim.Oysa Allah dedikten sonra bile ötesini nasıl ve neden sorguluyor nasıl da takip ettiğimi farkettim.Şimdi bundan vazgeçtim.Ve kitabın bir kısmında beni etkileyen bir şeyi paylaşmak istedim.
Veli kulun biri demiş ki:
Ben Allah’tan isterim, niyet eder ona bırakırım, Allah verirse bir kere sevinirim,vermezse on kere sevinirim’.
Yanındakiler şaşırmışlar.
Bu nasıl olur? İnsan hiç Allah’ın vermediğine sevinir mi?
”Ben sevinirim demiş veli kul.”Allah’ın o verdiği benim istediğim içindi, vermediği ise kendi tasarrufudur, ben bilmem ki, benim hakkımda en iyi bilen Alim olan Allah’tır.