E-Dergi

sergüzeşt, gerçekten hüzünlü bir hikaye. kahramanımız dilber; çocukluğundan bu yana köleliğe mahkumdur. hayatı hep eziyetlerle, üzüntülerle doludur. dilber bu karanlık dünyasında aşkı da tadar. hizmetçilik yaptığı konağın beyine tutulur; fakat bu gerçek açığa çıkınca derhal konaktan uzaklaştırılır. uzaklara yollanır dilber. bundan sonra da ölümüne doğru yaklaşmaktadır. gururu ve karakteri, ona ölümü seçtirir özgürlük olarak. kitabın sonu beni çok etkiledi.okumanızı tavsiye ediyorum..

intibah, benim okurken hiç sıkılmadığım bir roman. eski zamanlarda yazılmış romanların bende ayrı bir büyüsü olduğundan da olsa gerek. kitapta; bir erkeğin kötü bir kadının aşkına esir olması yüzünden hayatını nasıl mahvettiği, diğer taraftanda sevdiği uğruna hayatını feda edebilecek kadar saf ve temiz bir aşk anlatılıyor. kitaptan güzel dersler çıkıyor.

jean christophe grange'ın tüm kitaplarını okumuş bir hayranı olarak bu kitaba da hakkını vermek düşer bana.bu nasıl bir hayalgücüdür böyle...bu serüvendeki cinayetler herzamanki gibi fazlasıyla özgün, yaratıcı,şaşırtıcı,korkutucu...bence yazar yazdığı her yeni kitapla, daha büyük adımlar atıyor kendi alanında. kitap bitince yine diğer kitaplarda olduğu gibi, yalnız hissettim kendimi. sanki daha devam etmeliymiş gibi. bu arada umarım siyah kan'ın filmini çekmezler; çünkü diğer sinemaya uyarlanan eserler gerilimden çıkıp aksiyon halini almış durumdalar. jean christophe grange'i "okuyun" diyorum ben. türünün en iyilerinden, en zekilerinden...

ben; beni bu kadar etkileyen, hem masalsı, hem gerçekçi; aşk ve hüznün böylesine güzel harmanlandığı bir başka türk romanı okumadım. kitabı ilk kez altıncı sınıfta okumuştum; çok beğenmiş, elimden düşürememiştim. sonraları tekrar okuduğumda yine aynı tadı alabildim. çalıkuşu'ndan sonra diğer reşat nuri kitaplarını da okudum; hiçbirinden sıkılmadan hem de.yinede çalıkuşu çok özel bir eser. okumayan gencimizin kalmamasını isterim.büyüklerimizden okumayan yoktur çünkü! üstelik reşat nuri'nin eserlerinin tadını bir kez aldınız mı, arkası mutlaka gelecektir...

tüm reşat nuri eserlerinde olduğu gibi; sıkılmadan, heyecanla okuduğum bir kitap. kitaba kendimi o kadar kaptırmıştım ki, kendimi Vedia'ya kızarken, İffet'e anlam veremezken buluveriyordum! öylesine gerçekçi bir anlatımı var ki! bir de kitabın son cümlesini hala unutamam : "hayatımı bir vehme kurban etmiştim." işte tüm kitabın tek cümlede özeti... merak ettiğim, hala aşkı uğruna hayatından vazgeçebilecek İffet gibi kaç insanın kaldığı?!