E-Dergi

İlginç bir sonu var. İncil'den alıntılar yapılarak, dini duygular okşanarak sonlanıyor ve bence roman yarım kalmış gibi bir bitişi var. Çeviri fena sayılmaz. Okunabilir...

Goethe, değerli bir edebiyatçı olmakla birlikte din alanında da epeyce araştırma yapmış, derinleşmiş, bilgi birikime sahip samimi bir inançlı. Avrupa'da böyle büyük insanların İslam dinine olan yakınlığı, teveccühü, ve bu alandaki çabaları bizleri daha da mutlu ediyor. Genç Werther de mutlaka okunması gereken klasiklerden biri. Kitabı değerli bir dostun tavsiyesi üzerine aldım. Acaba dost bu kitabı önererek mesaj mı vermek istedi? 'Eğer ki aşıksan canından geçmen, dostun yolunda ölmen gerek' mi demek istedi?

Eski serileri baştan sona tekrar etmese de olurmuş. Hallacı Mansuru pek az anlatmış yazar. Fakat kurgu güzel, bazı cümleler, anlatımlar, tasvirler gerçekçi ve canlı, beni etkiledi. Tercihen okunabilir...

Kitabın sonundaki hastalıklara ruhsal, manevi açıdan yaklaşımı ve hastalıkların bu ruhsal bozuklukların sonucu olduğu düşünceleri ikna edici, bunun dışında evet bazen çok tekrar sıkabiliyor, biraz da şu klasik olumlamacı yaklaşım, iyi düşün, pozitif düşün, bilinçaltı vs. kelamları çokça geçiyor. Bence okunması gerekenlerden değil, okunmasa da olur...

Gerçekten gönül rahatlığıyla ve inanarak söyleyebileceğim bir şey, İkbal büyük bir filozof, allame, mütefekkir, dindar insani gönül adamı ve daha fazlası. Mutlaka okuyun, birikiminden, sağgörüsünden, irfanından, en azından ilminden faydalanın...