E-Dergi

Bana göre serinin ikinci kitabı olarak ilkinin bir tık üzerine çıkması gerekirken, bir tık altında kalmıştı. Kitabı okurken yer yer sıkıldım, ve bazı sahnelerin gereksiz uzatıldığını düşündüm. Olayların gidişatının bir distopyadan uzaklaşarak, aksiyon-maceraya doğru kayması beni tatmin etmedi. Bu öğeler romana heyecan katmak amacıyla dozunda tutulsaydı tabiki normal karşılardım, ancak bana göre biraz abartılmışlardı.
Yer yer merak edip, kendimi kaptırıp okuduğum kısımlar da olmadı değil tabii ki. Yoksa yaklaşık 550 sayfalık bir kitabı bitirmek kolay olmazdı. Ancak ilk kitap gibi ikinci kitabı da okumamdaki en büyük etken karakterlerdi. Ben Jude'u, Liam'ı, Chubs'ı, Vida'yı hatta Clancy'i bile çok sevdim. Bence her biri kendi yaşlarına göre olan davranışlarıyla ve tiplemeleriyle çok başarılı karakterler.✌

Ben dizinin hikayeleştirilmiş halini okumayı beklerken, karşıma duyguların anlatımından uzak, sadece dizideki sahne ve repliklerin birebir -gerçekten birebir- yazılmış olduğu senaryo gibi bir metin çıktı. Okurken aklıma dizinin o tatlı sahneleri geldiği için tebessüm etsem de, diziyi izlemeyen birinin okuduğunu çok fazla anlayacağını ve zevk alacağını sanmıyorum...

Kitap ise konu açısından benim ilgimi çekti. "Bir rüya ile birilerini öldürmek mümkün müdür? Kurbanlara hiç elini sürmeden, onların intihar etmelerini sağlayan biri nasıl bir katildir? Dahası katil olduğu nasıl kanıtlanır?" gibi soruları düşünerek kitabı okudum. Ara ara durağanlaşsa da, hikaye genel olarak kendini okutan bir kurguya sahipti. Özelikle sonlara doğru tempo ve merak ögeleri artıyordu.

Öncelikle Jio, diğer kitaplarında olduğu gibi, bu kitabında da geçmiş-gelecek bağlantısını kullanarak bir olay örgüsü oluşturmuştu. Yine bol tesadüflü, bol mucizeli bir hikayeyle karşılaştık; ama bu beni rahatsız etmedi. Çünkü bence bu Jio ile özdeşleşen bir tarz, ve zaten böyle olacağını tahmin ederek okumaya başlamıştım.

Yazar Kelebek Adası'nda yine o kendine özgü naif dili ve su gibi akan anlatımıyla mucizeleri konu alan masalsı bir hikaye ortaya çıkarmıştı.
Evet keyifle okudum ve yazarın kalemini özlediğimi farkettim. Ancak yine de eski kitaplarının verdiği tadı alamadım maalesef.

Kaç yaşına gelirsem geleyim, kaçıncı kez okursam okuyayım verdiği tad hiç değişmeyecek olan, en sevdiğim kitaplardan Küçük Prens! Her yaşımın kitabı...